Ferimsin… Eriyorum… Bugün umutsuzca eriyorum. Ve durmadan seni kaybediyorum. Gözlerimin önünde sönüşünü izliyorum. Neden, neden bu gidiş? Acaba ben mi seni kaybettiğim için eriyorum, yoksa sen mi beni kaybettiğin için dalgalanarak gidiyorsun? Ferim… Senin için dik durmayı da öğrenirim. Gel, n’olur gel. Ben şimdi gidişinle yerle yeksan bir halde Yusuf misali şamdanın dipsiz derinliklerinde kayboluyorum. “Yusuf misali kuyularda erimekteyim, yalnızım” Beni ancak senin gelişin diriltir. Bekliyorum…
KİTAP İZLERİ
Yaşadığım İstanbul
Selim İleri
İstanbul'un Kırık Kalbi: Selim İleri'nin Hafıza Kazısı Bazı yazarlar vardır ki bir şehirle öylesine özdeşleşirler, sanki o şehrin sokakları onların damarlarında akar. Selim İleri de,
İncelemeyi Oku
