Geçmiþte yaþadýklarýma üzülmüyorum ama biraz sýkýþýp, daralýyorum arada sanýrým. Belki de kendimi kandýrýyorum. Her geçen mevsimin ardýnda býraktýðý hasreti farketmeden akýp gitti zaman. Farkettiðim de ise geç kalýnmýþ erken zamanlarýn hasreti ile.

Mevsimler saatler insanlar arasýndaki geçiþi bile fark edemeden akýp gidiyor. Birkaç sene öncesi daha farklý mýydým daha farklý mý düþünüyordum. Bilmem…Deðiþmeyen tek þey acýlar oldu sanýrým. Sahip olduðumu sandýðým þeylere güvenip birkaç adým sonrasýný görememek kötüymüþ anladýðým. Diyemediðim herþeyin toplu acýsýný çekiyorum her bugün yaþadýðým zaman diliminde.

Ördüðüm o kalýn duvarlar bile çare olmuyor hiç bir þeye. Yýkamadýðým duvarlar da cabasý. Sahip olduðum her düþünce deðiþirken deðiþmeyen öyle acýlar zorluyor ki beni. Öyle haller iþte. Öyle iþte.. Öyle..

Deðiþtim mi deðiþmedim mi. Bildiðim; Bildiðim bir þeyleri deðiþtirmeyi denediðim. En azýndan kendimle mücadele ettiðim. Hayatýma dair her bir ayrýntýyý unutmaya çalýþtýðým.

Gidiyor iþte kýrýk dökük. Biraz piþmanlýklar, biraz özlem, biraz da gülüp geçmelik.

Hala yalan söylüyorum kendime biliyor musun. Aslýnda konu da tam bu deðildi ya ama iþte. Bir þeyler garipte olsa anlamsýz da olsa sensiz de olsa gidiyor iþte.

Durup durup þiir okuyasým geliyor. Oðuz Atay'la tutunamadýklarýma uzanmak. Sabahattin Ali ile kendi halindeliðin ve içtenliðin aynasýný tutabilmek. Cemal Süreya ile adýmdan harfler eksiltmek. Nilgün Marmara gibi ölümü ben'in yatay bilgisi olarak tanýmlamak. Özdemir Asaf Attila Ýlhan Orhan Veli Cahit Zarifoðlu, Erdem Beyazýt, Nazým, Necip yani Hüznü bize zarf içinde getiren adamlarla ölmek…

Ve galiba her þey deðiþecek, unutup, yaþamaya devam edeceðim ve siz hala beni o gülen gözlerimle çocuksu ürkekliðimle hatýrlayacaksýnýz.

Ýbrahim Suha