Bugün başka bir gün. Kendimden öte bir gün.Evimin duvarları arasında saklanarak geçen ikinci haftayı da devirdim. Sanki gelecek çok uzaklara gitti ve bir daha da hiç dönmeyecek. Bu kadar umutsuz olmaya hakkım yok. Ben inançlı bir insanım. İki evladım var. Ayakta durmak zorundayım.
Evimiz hastane manzaralı. Balkona çıktım. Kuş sesleri ohh cıvıl cıvıl...Dünya hala çok güzelmiş ve de çok güvenliymişçesine ötüsüyorlar. Ağaçlar
Anasayfa
