Dýþarýdaki sýcaklýk bir neden ise vücudunuzun ölçüm yapmakla vücut ýsýnýzý ona göre ayarlamasý bir sonuçtur. Yani vücudun ýsý ayarlama iþi bir bilgidir. Hem de dýþarýda gelen, deneyden gelen bilgidir. Vücut doðmadan önce deneyden gelen bu bilgiyi kendilikten bilemez. Öyleyse özne vücuttan (nesneden) önce miydi?

Vücudun ýsý ayarlama iþi bir alt beyin iþi olup alt beyin "siz doðmadan önce, sizdeki kýsmi bir dýþ dünyan bilincidir". Demek ki organizma içinde atalar yoluyla biriktirilip, aktarýlan bir bilinç vardýr. Yani ýsý ölçmek gibi ancak deneyden çýkarýlan sonucun, bizden önce; bir dýþ dünya bilgisinin, bizde olmasýdýr. Bu "hayatýn" kendi kendine deneyidir.

Yaðan bir yaðmur nedeni, insanda þemsiyeyle korunma sonucunu da ortaya koymuþtur. Þemsiye siz yaðmur çýkarýmýný dolaylý yaptýran bir sonuçtur. Yaðmur yaðmýyorken yarým saat sonra yaðacak bir yaðýþa karþýn þemsiyeyi elinize alýp dýþarý çýkýyorsanýz; bu durum sonucun (þemsiyenin), nedenden (yaðmurdan) önce ortaya konmasýdýr. Hayvanlar da böylesi bir durum öncesinde yuvalarýna (sonuç duruma) çekilirler.

Kolektif alan, kolektif devimli bir organizma iþbirliðiydi. Kolektif özneyi oluþma ve sonucun nedenden önce ortaya konmasý olup, kolektif güç; kolektif özneyi depo enerjisi olarak alan içine aktarýr.

Bileþen süreçler yalýn süreçlere göre "kýsýtlanmadýr". Ancak bileþen süreçler, yalýn süreçlerin eylemi içinde olmayan "kolektif özne" gibi yeni özelliði de ortaya korlar. Kiþiler kolektif öznenin içine doðarlar. Bu nedenle ilk inþacýlarda sonra kolektif özne, kolektif bilinç, kolektif akýl; kiþilerden öncedir.

Kýsacasý alt beyin ve orta beyin iþlevleri deneyden gelen bilgilerdi. Bizden önce bizim içimizde olan bu türden bilgiler (deneyden gelmesi gereken öznel bilgiler) hayatýn ve atalarýn bize mirasýdýrlar.

Örneðin; omurilik sindirim sisteminin çalýþmasýný yürütür. Sindirim olayý dýþ dünya içinde nesneler arasý kimyasal reaksiyonlarýn gözlenmesiyle edinilecek bir bilgidir. Böyle olunca deneyden gelen bu bilgiler daha birey doðmadan önce bireyin içinde vardýrlar. Buralarda hiç gizemli bir þey yok. Üç termodinamik yasayý bilenler, bunu gayet iyi bilirler.

Alt beyin ve üst beyin bu türden birikimli aktarýlan bilgi yüklü görevdeþiler olmakla; sonucun içimizde nedenden önce bizde var olmasýydý. Yani bizim içimizde bizden önce en az durumla deneyden gelen kopya bir özne-bilinç vardýr.

Yani sonucun nedenden önce olma iþi, hayatýn deneyden çýkarýmlar yapan nicelikle biriktirmeleriydi. Bir evin yapým bilincini siz deneyden edinmiþsinizdir. Deneysel olanlar anlak içinde geri çaðrýlýrlar. Geri çaðrýlan imgelerden ekleme çýkarma yapýlýr.

Eklenmiþ, çýkarýlmýþ durumlardan oluþan izleklerin giriþmelerinde de yeni öznel imgeler doðar. Öznel imgeli ve öznel imajdan oluþan tasarýmlar tekrar dýþarýda uygulama içine sokulmakla, sonuç (tasarým) nedenden önce oluþmuþ olur.

Sonucun nedenden önce olmasý ancak deneysel izlenimlere sahip, geri çaðrýlabilir bir öznel düþünceyle vardýr. Özellikle de kolektif özne içinde sonuç nedenden önce var olmakla ortam buna göre de düzenlenir.

Hayatýn öznesi kiþinin dýþýndaydý. Ama hayatýn kýsmi bir öznesi de o kiþinin içinde kiþi doðmadan önce kiþiyle birlikte olmakla bilginin taþýnma iþiydi. Durum bu olunca hayatýn deneyden gelen bilgi ile bir mülk sahipliði bilinci yoktu.

Hiç bir toprak, hiç bir hayvan; hiç bir hayat insaný yoksul kýlacak bir sonuçla var deðildirler. Hayat sahibi olunan bir mülke içinde de doðmuyordu. Öyle olsaydý kimse mülkü içine hiç kimseyi doðdurmazdý.

Ýnsanýn yoksulluðu da fakirliði de kolektif zenginliðin deneyini edinmiþ buluþçu kiþilerle üreten alan içinde vardý. Kolektif sistemi; kiþinin mülkü yapan kolektif özneli tasarýmlarla vardýrlar.

Kolektif üretim, kolektif artýk deðer, kolektif zenginlik ve kolektif birim zaman; kolektif güçten kaynaklý nedendiler. Bu nedenler kiþisi mülk sahipliðini çaðrýþtý. Bu nedenler üzerinde kiþisi mülk sahibi olma iddiasýyla köleci sürece sapýldý. Köleci süreç ve sömürü bir sonuçtular.

Sonuç olan köleci anlayýþ ve kiþilerin fakir olma söylemi bir iman ahdiydi. Yani mülk sahibi olma anlayýþlý sonuç iman akdini gibi yeni bir sonucu doðurmuþtu. Mülk sahibi olmayý kaderle ve evvel emirdeki takdirle açýklýyordu.

Özelleþtirme anlayýþýnýn nedenleri, ancak kolektif süreçle ortaya konurdu. Özelleþtirmeci süreç daha yeryüzü bile ortada yokken takdir diye, kader diye nasip diye kolektif inþanýn baþýna konmakla; sonuç, nedenden önce gelmeye baþlamýþtý!

El "biz rýzklarýnýzý evvelden takdir ettik" demekle takdire göre pay daðýtmayý üreten iliþkinin önüne koyuyordu. El bu tür alicengiz oyunlarýyla rýzk verdim dediði inandýrmayla, ürün daðýtan etkin sonuç üzerinde kendini meþru kýlýyordu.

El hiç bir zaman kolektif yapýyý ortaya koyan bir sonuçla ortaya çýkamaz. Nitekim de milyonlarca yýl toplumsal yapýyý ortaya koyamadýðý içinde milyonlarca yýldýr da mülkün sahibi olan "benim" diyememiþtir. Kolektif yapý olmadan evvel de El, sen kimsin? Diyecek bir soruya karþýlýk ta, "ben mülkün sahibiyim" diyemezdi.