Kolektif süreç, kişi üzerine dağılımla birçok türlü olan başka-başka enerjiyi, kolektif birim zaman üzerindeki işlevsel ve görevdeş dağılımıyla işlerge (tahrik) eden enerjilere dönüşüyordu. Kolektif süreç işlevsel görevdeşlikle işleyim gücünü (farklı totem mesleği sektörleri atölyeleri) ortaya çıkarıyordu

Duyarlı kişilerimizin analizlerinin kökünde olmayanlar kolektif gerçeklerle, kolektif güvencelerdi. Kolektif olanın yerine, "BABA güvencesinin" konmak istenmesi daha baştan babanın kır zambaklarını keyfi donatıp; keyfi beslememesinin tehdidi olmakla köleci mantık çıkmaza girmişti. Bu açmazlığın yeri köleci sitem içinde "aile güvencesinin" ortaya konma sürecini doğuracaktı. Çünkü baba güvencesi ve aile

Köleci sistem içinde kolektif güvence, üretim gücü ve üretim nesnesi; efendilere sömürü kaynağı yapılmakla, kolektif olan paylaşma süreci yok edilmişti.

Kolektif geçmiş köleci sistemle kesintiye uğratılmıştı. Ortak geçmiş, hatırlanamamakla geçmiş ile geri bağlanım yapılamıyordu. Her şeyin başına El in irade ve takdiri konmakla Düz mantık oluşuyordu. Düz mantık içinde özne nesnel geri bağlanım, ancak köleci öğreti olan El takdiri ile başlayabiliyordu. Köleci öğretiyi referans alan her çözüm de

Özne nesnel kolektif tahrik kuvveti kolektif depo gücünü oluşur. Özne nesnel kolektif tahrik (işlerge) kuvveti araç gereç amortismanını oluşur. Kolektif tasarım tahrikini, araştırma geliştirme tahrikini vs. karşılar bir sinerji ve bileşim gücünün özelliği olmakla kolektif alanın kolektif tahrik (işlerge) gücü olmaktadır.

Kolektif süreç kolektif güç nedenle alan akışı içinde enerjiyi en az kayıpla ama depo enerjiyi yokuş yukarı tutumla biriktirip; yokuş aşağı olan kişisel tüketime doru kullanıyordu.

İlahlar yine üreten bir totem mesleği ilişkisi içinde üreten bir irade gücüydü. İlahlar üreten bir neden sonuç etkisi üzerinde; totem alan özneleri lehine kararlar alabilen sapience grupla; neandertallerden, habilislerden, erectuslardan vs. ayrılmıştı.

Ortak ataları "maymun olan" kendisine "simiyen" denen omurgalı memeli bir türden kollara ayrılmakla simiyenler olarak tıpkı goriller gibi, tıpkı gibonlar, şempanzeler gibi, tıpkı orangutanlar gibi, ayrılan dalların hiç biri olmayan hemcinslerimizde bu dallanan yol ayrımında geliyorlardı.

Dalga parçacıktı. Ya da dalga tepenin çukuruyla çukurun tepesiyle birlikte vardı. Çukur kendi yaptığı tepeyle fark (potansiyel) yapıyor, tamlaşıyor, doluyordu. Tepe de kendi oluşturduğu çukuruna kayıp düşmekle çukurunu dolduruyordu. Bir dalgayı tamlaşan tepe-çukur gibi parçalı durumlar boşluk, doluluk gibi en az bir ikili belirsizle üssü süredurumlardı.

Yasalar o olgu ve olayın kendisini, evrenin işleyişini ele verirler. Alan, eğim, eylemtenler (eylemdenler)vs. birlikte olanla birlikte gidenin birbirine bağ enerjisi olma görünüşleriydi. İşleyişler olgu ve olaylardaki iç, dış işlemdenlere tabii olan nicelikti durumlarıyla olasıdırlar.

Geçmişin ve geçmiş süreçlerin nasıl başlayıp nasıl gelişmiş olduklarını tarihsel izlerinden hareketle modellemek, kontrol etmek, deney sel kılmakla anlamak, bilmek zorundayız.

El, tekraren geri bağlanma yapan kolektif özneli bu durumları; "gaibi bilmek" olukla söylüyordu. Gaibi bildiğini söyleyen El, tıpkı kolektif yapı bileşenleri gibi yanına da insan olmayan ama iş görsünler diye insan benzeri yardımcı kolektif özneler alıyordu.

Fizik yüzeyler şimdi iki boyut düzlem üzerine hacim sel bir fark gerilimdi. Tesseract (tetraküp-teserat) ta dördüncü boyuta, dördüncü ayırt olmakla dördüncü ayırtın da fizik hacme olan alan etkisi, ZAMANDI.

Kuantum bir noktanın her yöne ortam salınması veren bileşimi zar yüzeyle, zar yüzeyi oluşan bileşik bir boyutlu ipliksi kuantlarla olasıydı. Bileşim; ileri geri olan çizgi boyutlu titreşimle, bir boyutun sağına soluna açılım veren iki boyutlu dalga hareketiydi.

Bunlar gerçeği anlatan anlama ve anlatımlar değildi. Sömürücü ve sömürü mantığıydı. El düşüncesini var edici; El düşünce antlaşması olan dinleri var edici; sömürüye yol açan, her somut olgunun, soyut mana ifadesiydiler. Şimdiye dek olan bitenler, zaten bir çırpıda geçmişte olup bitmiş olanlarsa eğer şimdi diye bir şeyin olmaması

El kendisine geçen soyut kolektif güçle davranıyordu. Ama dıştaki somut kolektif gücü El; şirk saydı. Kendisine bühtan saydı. El bu eşleşme içinde kolektif etki olanı çekip kendisine alıyordu. Bu durumda kolektif yetenekli yüklerin tümü El e geçen bir anlam yüklenimi olmasıyla; kolektif kapasiteyi El de bulmanız kaçınılmaz olurdu.

Şimdiki zamanın geriye etkimesi içindeki paylaşım El in takdirine yönelme ve El in takdirini anlama oluyordu (iç sel duyuş). Başlangıcın ileriye etkisi de El in takdirine boyun eğen tevekküldü (imandı).

Oysa spritüal bir ruhçu öğreti, üçüncü boyut hacimle üreten kolektif bir mülke, mülk benim diyen söylemin üs sel devinimli açılımları içine ikame edilmekle, bu çıkarım; Hay Bin Yaksan da kişi aklına bir şaşırtma vermektedir

Belirsizle durum kendisine belirsizle olan bir durum değildir. Dışta ölçüşme veya girişme koyamayan bir davranışa belirsizle durumdur.

Ya da 3 ün 2 ye (3/2= 1,5) veya 2 nin 3 e (2/3 =0,666) oranındaki gerilme gibi genleşme ve çoğalma olmakla aralarında mutlak bir 2/3 oranı vardır. Kolektif alana üçüncü boyut olan eklenme, üretmenin hacim boyut olmasıydı. Hacim boyutlu genleşme kolektif alanın yüzey gerilimini yırtar. Alanı böler,