Bir yanıyla içine 13 milyar yıllık bir bilgiyi depolayan kolektif hafızayı koymadığınız beyin, salt kendi deneyimleriyle oluşan sıradan bir beyinin düşünmesinde öte gidemediği gibi bu beyin çok yönlü de düşünemez.

Öbekleşen eğim durum atomdu. Atom küçükler dünyasına göre kısıtlanmıştı. Ama atom da kuantum dünya içinde olmayan yepyeni özellikler bileşimine açık bir yapı taşı olmakla atomdu. Atomun kısmen kararlı bir iç düzeni ve kararsız bir BAĞ elektron yapı girişmesi vardı.

Evrim, diğer evren yasaları gibi bir yasaydı. Yasa olduğu tartışılmazdı. Ama o alandaki evrimin nasıl olmuş olduğunu belirten teoriler üzerinde tartışmalar, hem doğruydu; hem kaçınılmazdı. Evrim, şeylerin geçmişi ve tarihi olmakla bizim tarihsel bilincimizi oluşuyordu. Bu evrimsel başlangıç içinde de ne mülk, ne rızk ve ne de hayat

Evrensel yasalar eşliğinde ve üç boyutlu zaman içinde hidrojen, helyum atomları üzerine etkiyen çekim gücü hidrojen-helyum topaklanması ortaya koydu. Atom yapılar çekim gücü topaklanmasına bağlı basınç yasaları eşliğinde YILDIZLAR gibi evrimsel aşamalar ortaya koyuyordu.

Düzen ve denge entropiye karşı geçici bir direncin oluşması demekti. Geçici düzen ve denge kısıtlı kombinasyonlar demekti. Kısıtlı ve geçici kombinasyonlar yırtılan kâğıdın tekrar kâğıda dönüşememesindeki tersinmezlikti.

Hayat çevresinde olup biten kısıtlı bir kütle, kısıtlı bir enerji, kısıtlı bir işlev durumlarla ve bunların kısmi bir reaksiyonları içinde yaptığı seçme ayıklamalarıyla kısmi bir yalıtımla oluyordu. Geçici olarak entropiyi durduruyordu.

Hiç bir toprak, hiç bir hayvan; hiç bir hayat insanı yoksul kılacak bir sonuçla var değildirler. Hayat sahibi olunan bir mülke içinde de doğmuyordu. Öyle olsaydı kimse mülkü içine hiç kimseyi doğdurmazdı.

Kolektif alanın ilk inşası içinde de neden daima sonuçtan öncedir. Ancak kolektif alan kolektif özne eylemli alan olmakla deneyden bilgi çıkarılır. Bu bilgi izlenimse olarak zihinde düzenlenip uygulamaya konur. İşte kolektif zihinde düzenlenen neden sonuç ilişkisine göre kolektif özne sonucu öne alıp sonucu neden gibi davrandırabilmektedir.

Bu tür söylemler tümden bilgiye, tarihsel inşa olana, gerçek olana gözbağı olmakla kişileri kendisine toplumuna kolektif bilince yabancılaştıran söylemler olup; kişiyi köleci öz olan mülk sahibine kul yapan söylemlerdi.

Makro dünyayı tetikleyip ateşleyen de mikro dünyadır. Ancak makro dünyada eser müyesser ilişkisi kurulursa da bu söylem de görecedir. Kolektif inşa kişinin değil kolektif gücün eseridir. Kolektif güç kişide yoktur. Şu halde kişi değil kolektif güç inşacıdır. İnşacısı olmadığınız ve sizin dışınızda olan kuvvetten ötürü siz de inşanın

Soyut olarak mülk El 'indi ve El 'in mülk sahipliği yaptıran dilemesi olan bir yatırımla yaptırım gücüydü. Somut olaraktan da mülk İbrahim ve Nemrutundu. İbrahim ve Nemrut ile dilemesi olan yaptıran güçtü.

Nasip söylemi böylesi bir öznel bek raundun anlam zikri olmakla sömürücü amaca hizmet eder. Kolektif zenginliği kimi kişilere vermekle kimi kişilere mal sahipliğinin yolunu açıp, çokluğu da maldan mülkten yoksun kılan hileci ve tuzaklı söylemdir.

Suya girenin ıslanması gibi soğukta olanın üşmesi gibi kolektif alan da kolektif alan içindeki kişilere işleyimle olan bir tahrik gücü yükler. Tahrik gücü neydi?
İçinde olduğunuz bir duruma harcadığınız işgücü enerjinin; içinde olamadığınız diğer durumla olan işgücü enerjilere karşılık olmasıydı. İşte kolektif alanın estirdiği bu manyetik

Mülksüz olup ta çalışacak olan, yani emek nesnesinden mahrum kalan yoksullar, El' e teslim olmakla İbrahim'in ilahı olan El 'e teveccüh ediyorlardı. İbrahimi mülke boğan El 'e eğilim ediyorlardı. Köleci koşullar içindeki yoksulluk sonrası zenginleşmeyi; "O seni yoksul bulup zengin etmedi mi?" diyenle, kendi tarihselliğini dışa vuran El,

El tasımının tartışılıp ortaya konuş dönemi içinde moda akım olan El söylemli enfeksiyon kolektif zenginliği henüz özel mülk kılacak ve yukarıda anlatılan olgularıyla bulaş yapamadığı için zararsız görünüyordu.

Kolektif alan kişi davranışlı salınım genlikleriyle iç içe geçişen girişmelerdir. Aç insanın salınan frekansları savunma durumunda olan kişinin salınım frekansları arasındaki boşluklu tanecikli kısımlarla girişen eylemiyle kolektif ortamın işlerge kuvveti dediğimiz tahrik enerjisini ortaya koymaktadır.

Yalıtıma alanın yalıtımı sürdükçe seçilmiş, korunan, ancak kendi tekrarlarını veren böylesi belli tepkilere sınırlanmış karşılıklarıyla öğrenilmiş tepki demekte mahsur yoktu. Ancak çevrenin ani değişmesi demek özgöndergeli yalıtıma oluşumu desteklememesi demek olmakla, yaşamın bireyde oluşan kendisi tepkinin değişime cevap olamaması nedenle hayatından olur.

Demek ki kolektif güç kişisi stresi önleyen hem bir alan ve hem de bir depo enerjilidir. Köleci sistemle paranın kâr yapmayı, kazanmayı, ticaret, yapmayı, faiz almayı, enflasyona uğramayı vs. ön görmesi hem kişisi stresin kaynaklarından birisidir. Bunlar aynı zamanda soygun enstrümanları olmakla, kişinin soyguna uğrama stresidir.

Kişisi öz, kolektif alan içinde kolektif özün direnciyle biçim alır. İster doğal çevre, ister kolektif çevre olsun; çevrenin kişisi sağlamalara karşı bir baskı ve direnci var olmakla çevre kişiye zorluklar gösterir. Kişinin bu zorluklar karşısında sağlama yapamama endişesi kişinin stresini, kaygılarını, en çok enerji harcama kontrolsüzlüğünü oluştururlar.

Kolektif alan kişilerde ortak olan, kişilerin temel sağlanmaları üzerine ayağını basan bir kolektif bağlanım yasasıdır. Alan içindeki bu bağlanım enerjisi aynı anda ve eş anlı birçok süreçleri başlatır. Bu bağlanım bileşimin gücünü kolektif güç ve yaptıran güç gibi türlü enerji değişimlerine ve enerji dönüşümlerine uğramıştır.