Şiir > Pastorel
karamsar
Yılkılar
Uzun gri yoldalar,gözleri fena sabit, / Kişnemekti hayal meyal,tepinmekti aşikar, /
olumlu
Erguvan Açtığında
Donanır baştan başa bir gelin olur doğa. / Leylaklar ayrı hülya lâleler güzel
üzgün
Serseri Dalgalar
\] / Geceydi.... Zaten gece olmadan parmak kaleme tutunmazdı tutunamazdı.. odamda yalnızlık kırıntıları
üzgün
Ağlamayı Unutan Ağaç
Gözyaşlarını budadılar ağacın. / Ağlamayı unuttu. / Yalnız başına mahallenin
karışık
Üveyik
Umut küçük bir kutuda yaşama açılırken pazarda / Kanatlarıma yüklenen güzelliği uçurur gözlerin
