Pencereden bakan çocuk / Ne kadarda mesut / Bahar mı

adını koyamıyorum senin / bir anlamda benden daha farklısın /

Yolcu, / Değilmi ki,uğruna diz çöktüren sevda, / Ağaçlar,kuşlar,

Dedeme ithafen- / Karda iz bırakır nefesin, / Koşarak yapraksız

Denize sevdalıymış dalga, / deniz ise sevdalı mehtaba. / Doğru

Bir zamanki,yaşayamıyorum, / Koskoca bir sessizlik artık bana kalan, /

UZAKTAN UZAĞADA OLSA... / Gökkube yıkıldı başıma; gidişinin ardından, /

Zaman sönüyordu siyahın ellerinde,vakti gece, / Gökyüzü gözyaşlarıyla çığlıklarını savuruyor, /

Ve yine geceye düştü yüreği şairin / Sarsıldı / Silkindi

Bir şiir dinledim / Yüreği yalnız bir dosttan / Unutulacak

Uzun zamandır ağız tadıyla şarkı üretemiyorum diyordum. Sokaklar fazla kalabalık, insanlar fazla konuşup yoruyor diye düşünüyordum.

KÖPRÜ VE DENİZ / Kıldan ince,kılıçtan keskin bir köprüdeyim, /

herkese huzur diliyorum / bir keze değil / her keze

Gidiyorum dedi. / Gitme demedim. / Camda aryalar söyleyen çığlık

Gölgemden süzülen kan damlalarını toplarken / Ve vazgeçmişken sevda masallarından. /

karanlıktı! / yürüyordum / bir başıma yalnızlık bağlamıştım / uzaklar

(ve yine ansızın / belli belirsiz yerinde gecenin / uyanıyorum

Teknik hatalardan dolayi (IzEdebiyat öyle diyo) siirin ilk halini kaybettim maalesef (biraz tedbirsizimdir - siiri direkt

Öğle tatili herkes dışarıda / Bahardan kalma bir hava... /

bir sonbahar ekim akşamı / dökülür eski yapraklar bir bir / ağır