Bir insanın babasına annesine beddua etmesi ahlaki ve etik açıdan ne kadar yanlışsa, amcasına, yengesine ve akrabalarına beddua etmesi bir o kadar yanlıştır. Şık değildir. Anaya babaya saygı, sevgi, atalara, büyüklere hürmet nerede kaldı? Herhalde eski Türk töresinde kaldı ve unutuldu !

Kur’an’ı incelediğimizde, inananların bir bölümünün aileleriyle ya da yakın akrabalarıyla imtihan edildiklerini görürüz. Bunların arasında peygamberler de bulunur.

Psikanaliz kurban kesmeyi insandaki "öldürme" ve "kan akıtma" içgüdüsünün yüceltilmesi (süblimasyon) olarak görür. Kurban kesmekle insan bu "kan dökme" arzusunu tatmin etmiş olur. Bu arzu veya hayvansal içgüdü bu şekilde tatmin ve telafi edilemediği takdirde insanın herhalde daha çok kan dökmesi kuvvetle muhtemel olsa gerek !

Evrendeki canlı cansız her şeyden, giydiğimiz giysiye, yediğimiz yemeğe, içtiğimiz suya ve oturduğumuz eve, koltuğa kadar, tümünü Allah yaratır. Teknolojiyi, icatları yapan Allah’tır. Ancak imtihan dünyasındaki sebepler dairesinde insanları ve olayları vesile eder.

Bu metin, İsrâ Suresi'nin ilk ayetinden yola çıkarak Mi'râç olayını eleştirel bir bakış açısıyla ele alıyor. Geleneksel Mi'râç anlatımının Kur'an ayetleriyle, akıl ve tarihî gerçeklerle çeliştiğini savunarak, bu konudaki rivayetlerin yeniden değerlendirilmesi gerektiğini vurguluyor.

Ayetlerdeki ifadelerde, ölüm anında kişinin yaşadıklarını yanındaki insanların anlayamadıkları açıktır. Bu da imtihanın bir sırrıdır. Ölen kişinin görünüşte zorlukla can vermesi ya da ani bir kalp kriziyle uykuda bir anda can vermiş olması bir kıstas değildir.

Bu uygulama Yahudi geleneğinde de vardı. Habil sürüsünden "ilk doğan" hayvanları Tanrıya kurban eder. Kardeşi Kain ise toprağın ürünlerinden sunar. Ancak, sadece Habil'in sunusu kabul edilir, Kain'in sunusu kabul edilmez.

Kitap eleştirmenliği öyle kolay bir mesele değildir ve hele eleştirilmeye çalışılan kitap, Sonsuz Allah’ın „lâ raybe fih“ (içinde şüphe yok) mühürlü kitabıysa, işler daha da imkansızlaşmaktadır.

Bu dünyayı biz yaratmadıysak nasıl özgür olabiliriz ki.Bir filozof: " Ben Tanrı'sız bir yerde yaşamak istiyorum” der.Tanrı olmadığında mutlu olabilecek miyiz? Hayat bize hep mağlubiyeti öğrettiyse ve haksızlıkları önleyememeyi öğrettiyse bu dünyada kötülük yapanların yaptıkları yanlarında kar mı kalacak.

Kur'an-ı Kerim'deki örümcek metaforu üzerine derinlemesine bir inceleme. Ankebut Suresi 41. ayetinde geçen dişi örümcek benzetmesinin hem bilimsel hem de manevi boyutlarını ele alan, Allah'tan başkasına sığınanların durumunu açıklayan düşündürücü bir analiz.

..lambalar eğri, aynalar akrep meleği zaman çarpılmış atın son.....

İnciller üzerine yazdığım iki makalemin ardından, bu serinin son yazısı olarak incillerde yer alan birbiriyle çelişkili cümleleri maddeler halinde yazacağımı belirtmiştim. Daha anlaşılır olması için bu maddeleme metodunu kullandım.

İslam ve Hakikat konulu bir yazı.
Deneme amaçlı olarak yazdığım şiir kitabı çalışmamın ön anlatımlarından bir tanesi...

İnsan aklı böyle işte, bazen hiç bilmediğin insanların peşinden sürükler
Bazen de aklını işletir anlattırır.
İlim idrakında olursak ne haktan geçeriz
Ne de yardan.
Bütün güzellikler bizim için bu can sıkıntısı neden dir..neden zorlaştırır insan yaşantısını.

Müslümanların dini vecibelerinden birisidir gücü yetenlerin kurban kesmesi… Her yıl gerçekleştirilen bu kulluk eylemi, kulu Allah’a yaklaştırır. Sözlükte yaklaşmak, Allah’a yakınlaşmaya vesile olan şey anlamlarına gelen kurban, dinî bir terim olarak, ibadet maksadıyla, belirli şartları taşıyan hayvanı usulüne uygun olarak kesmeyi ve bu amaçla kesilen hayvanı ifade eder.

Eski Mısır'da yaşamış bize anlatılanlardan farklı bir Firavun var. Bu yazıda onunla ilgili küçük bir derleme bulacaksınız.

dinin rüknü mü?!

Takva sahipleri de Allaha ortak koşmayan, Allah için yaşayan, güzel ahlak ile hayatını idame eden, kulluğun yalnızca Ona olması gerektiğinin bilincinde olan aklı selim sahibi kimselerdir.

Bunu yapmakla bir nevi, Hz. Âdem’den beri insanlığın ortak bir düşmanı olan şeytan ve onun temsil ettiği kötülük ile aramıza mesafe koymuş oluyoruz. Kötülüğe karşı iç dünyamızda bir direnç geliştirerek, dayanışma içerisinde buna karşı ortaklaşa bir tavır alıyoruz. Yaratılışımızın doğal bir sonucu olarak bizi her tür varlıktan ayıran,