16 yaşında okulu bırakan, 17 yaşında ilk kısa filmini çeken, 22’sine geldiğinde ise ilk uzun metrajı olan Boy Meets Girl’e imza atan Leos Carax; kuşkusuz Fransa’nın en ilginç yönetmenlerinden biridir. Fransız Yeni Dalgası’ndan kalan mirası sahiplenen yönetmen, en çok da Jean-Luc Godard’la arasında girift bir bağ kurar.

İnsanlar; ilk sinema tarihine bakıldığında kurt adam işte bir insan başka bir canlının bedenine bürünüyor
ne o değişiyor şimdide kurt adam filmleri var bilmem ki artık pek cezbedermi aynı senaryolar bana komik geliyor.

Dünya üç kutuplu bir eksene ayrılmıştır. Avrasya, Doğu Asya ve Okyanusya şeklinde. Görünüş itibariyle üç kutuplu gözükse de aslında anlatılan tek kutuplu bir dünyanın yansımasıdır.

Bu yazı bir film özetidir. “Bu kadar da olur mu” diyeceksiniz. İnanmakta güçlük çekeceksiniz.

Türk sinemasının kendini bağımsız, bağlantısız sürdürebilmesi neredeyse imkânsız. Dış destek almadan film yapılamıyor. Haliyle izlemek için sinemaya koşturduğumuz film, kimin plağını çalıyor, bakmak gerekiyor.

Mevsimler arka arkaya değişirken, sonbaharın melankolisi yerini kışın ağırlığına bırakmışken, biz de kendi mevsimlerimizi yaşamaya başlarız… İklimler, insanın duygularını sıralar, a’dan başlayarak z’ye kadar… O duygulara anlamlar yüklemek ise, yine bize kalmıştır.

Amerikalı yazar John Steinbeckin Pulitzer ödüllü, 1929 ve sonrasındaki Büyük Bunalım (Great Depression) yıllarını fon alan oylumlu, iç burkan romanından uyarlanan The Grapes of Wrath (1940, Gazap Üzümleri); metne (text) genel olarak sâdık kalsa da nihaî sonu itibariyle iyimser (optimist) vizyonunu koruyan ve bu bağlamda da bireyin varlığına,

Ama seyir de yeteri kadar yorgunluk verici bir şeydir yeri gelince. Ve “Taciu, Venedik’te ölmek için en güzel sebeptir” o unutulmaz ve bütün aşkların özeti olabilecek cümleyle.

Darren Aronofsky'nin yönetmenliğini yaptığı filmde
bir kaç yönetmeninde katkılarıyla olduğu bu baş yapıtta oscar ödüllü Natalie portman(Nina karakteriyle
New York'ta yaşayan çok başarılı bir balerin annesi bir balerin olan nina siyah kuğ seçmelrine katılır......

Filmin girişinde gösterilen yüksek dağlar ve akabinde kayan yıldızlar. Önce insana verilen halifeliğin yapabileceği yüce icreatlara rağmen, sonrasında irademizle aşağılara doğru düşüşümüzün hemen girişteki özeti gibi bir şeydi benim için.
“De ki: Herkes bulunduğu hal ve niyetine göre iş yapar. Bu durumda kimin en doğru yolda

'İskelet Anahtar' isimli filmin gerek derinlemesine ve engerekse yanlamasına ve yengeçse hafif yampiri yampiri incelemesi. Yazısal birşölen!

Ne kadar gerçeksiniz??

Yeşilçam Çıkmazı’nın “artık iş yok” diye kıvranan insanları bir yana, Yeni Türk Sineması artık daha rahat ve emin adımlarla yolunda ilerliyor. Ama nereye kadar? Yeni yapımlar, bazen bizleri Yeşilçam Sokağı’na götürse bile “iy

Diktatörün de kahramanın da verdiği poz, aynı gibi görünür ama biri yüce biri de cüce değerlere sahiptir. Aradan geçen yüzyıllar şüphesiz bu resimleri silikleştirecek tarih sayfalarında. Ama dijital teknoloji her asırda diktatörlerini ve kahramanlarını ay

Türk sinemasının ve milyonlarca izleyicinin, Şener ŞEN’e kayıtsız kalmayışı ve minnettarlığı, hiçbir şekilde bir tesadüf değildir...

Bizi illüzyonun eşiğinden geri çevirten, daima önümüze bakmayı sağlayan güç, geçmişten alabildiğimiz ibretler olsa gerek. Evet, bir şeyler yaşanmış ve yeni bir hayat namluya sürülmüştür. Bunun içinde Taif'te taşlanmada var, Filistin'de katledilme de.