"Emek, hayatın en kıymetli tohumudur; onu ektiğin yerde umut ve değişim filizlenir."
"Emek, hayatın en kıymetli tohumudur; onu ektiğin yerde umut ve değişim filizlenir."
Bugün ülkemizde yeterli tiyatro salonu yoktur. Tiyatro sayısı genel nüfusa oranla çok azdır. Futbol seyircisine düşen koltuk sayısının belki onda biri bile tiyatro seyircisine düşmemektedir. Bu da bizde futbolun tiyatronun çok önünde bir seyirlik oyun olduğunu gösteriyor. Ülkemizin kültürel tercih analizini bunlardan yola çıkarak kolaylıkla yapabiliriz. Tiyatronun dizilerle
Ünlü bir ismin biyografisi üzerine kurulan bir sinema filmini, hele de o isim daha sağlığında efsaneleşmiş ve ölümünden sonra da o efsane günden güne büyümüşse, daima bir tehlike bekler.
Televizyon yalnız aletlerinden biridir evimizin. Genellikle salonlarımızın baş köşesine oturttuğumuz oturma gruplarının yemek odası takımlarının arasında tek başınadır. Diğer eşyalardan farklıdır; o içerisi sürekli başkaları tarafından doldurulan ve sizin
Maalesef Türkiye, hala yabancı senaryoları aşırıp Türkçeye çevirmekle meşgul… Hala Avrupa ve ABD’de çok tutan yarışmaları kendi kanallarına uyarlamakla vakit geçiriyor. Üretmek ve kendinden olanı sunmak şu aşamada hayal gibi…
Aslında bu durumu sadece sinema için söylemek yanlış. Sinema görünenlerden sadece biri…
Duydunuz mu? Radyo Televizyon Üst Kurulu , şarkıcı Nez ve Hülya Avşar'ın reklamlarını fiziksel ve zihinsel ahlaka aykırı bulmuş!...
Ihlamurun beklemişi makbûldür... Ama her şey gibi onun da beklemişi acı tad verir...
Yıllarca kendi kimliğini bulmak için savaşmış ve aslında “homo” olurum endişesiyle babasına duyduğu derin hayranlık yüzünden sürekli kendi kimliğinden kaçmış, ya da belki sürekli bu düşünceden dolayı homoluğu kimliği saymaya yakın hissetmiş, annesi tarafından seçilmiş olduğu düşünülen, bu uğurda Quebec’ten Kudüs’e kadar bir içsel yolculuk yapan, (Filmde homoseksüel
Yazının tam ortasında telefon çalıyor. Şimdi sırası mı diye homurdanarak kalkıyorum. Telefonda genç bir erkek sesi. Yazıya konsantre olsam da Köle İsaura dizileriyle yetişmiş olmanın yan etkisinden mi nedir hemen çılgın hayal gücüm çalışmaya başlıyor. Kendimi Brezilya dizlerinin baş yıldızının yerine koyuyorum. Tabii karşımda da genç, yakışıklı, zengin,
Transamerica bir yol öyküsü, bir geçiş öyküsü. Hem erkeklikten kadınlığa geçisin, hem baba/anne(ya da kısaca "banne") -oğul geçişinin, hem baba-anne-kız/oğul (ya da kısaca “koğul”), hem de koskoca bir ülkeyi doğudan batıya geçişin öyküsü.
Hangi kanalı açsam akşam vakitlerinde, bir hanzoyla gelirim göz göze... Bende mi bir yanlışlık, dik başlılık var; yoksa kadınlar ezilmeye mahkum mudurlar?
Gittikçe çeşitlenen güzel sanatlar okulları ile günümüzde kişiler, teoride ve pratikte sultanımızın yetişme ortamından çok daha fazla şansla dolu değil mi sizce de? Görünüşte öyle ama neticeye bakınca anlıyoruz ki değil!
Neye göre , kime göre başarı? Yaşamda gerçek başarı ne?
Ferzan Özpetek'in Kutsal Yürek filmi için yazdığım satırlar
Mistik Nehir filminden hareketle Clint Eastwood'a katıksız bir övgü ve tabiyet bildiriminin sinema köşemden halka açık bir mektupla ilan edilmesi.
Zaman zaman bizlere unutturulmaya yok sayılmaya çalışılsa da ülkemizin gerçekleri…
Türkiye'nin yakın tarihi bu kadar gerçekçi bu kadar yalın ve bu kadar anlaşılır bir şekilde aktarılmamıştı biz izleyicilere…
Bir Yudum İnsan yeniden ve daima ekranlarda....
"Televizyon ne derse onu yapmaya başladınız. Onun gösterdiği gibi giyiniyor, onun gösterdiklerini yiyorsunuz. Çocuklarınızı onun dediği gibi yetiştiriyorsunuz; hatta onun istediği gibi düşünüyorsunuz. Allah aşkına, sizler gerçeksiniz! Hayali olan ekrandakiler…”
