Biz toplum olarak kuklaları çok severiz. Onların eylem ve söylemlerini zevkle ve heyecanla izleriz. Sabah akşam onlardan söz ederiz. Çılgınlıklarına, cesaretlerine, giyimlerine ve yaptıkları işlere hayran kalırız. Ve onlara benzemeye çalışırız.

Güzel bir hediyeydi. Nefes alıp verirken, özgür olmak ve yaşama kafa tutmak beklenen şeyler olabilir. Türlü hediyeler içinde hayatın akışı ve yaşamın devamlılığı ilk sırada yer alabilirse de, doğadan güç alıp, kendine dönmek de bir çözüm doğurabiliyor.

Yeter diye haykırasım var, en yükseğinden, en yeterinden.

Bir şehrin kar yağışında, dondurucu gökyüzünün altında paltoma sımsıkı sarılırken, bedenim evsizlerin barınağı gibi havaya sadece nefesin dumanını yayıyordu. Adımlarım mahşer yerinin koşturmalarındaydı.

Kendimize gerektiği kadar zaman ayırmadığımız gibi bir düşüncem var. İnsan başkasına karşı olur da, kendisine karşı da cimri olur mu. Başka bir kaynaktan bilgi aldığımızda, Amerika” yı keşfetmiş gibi seviniriz. Oysa gerçek hemen yanıbaşımızda.

Kalbin lime lime parçalanırken kanar benliğin, ruhun dönmek ister sonsuzluğuna, tırnaklarıyla ona tutunur bedenin. Acıları gömmek için çukurlar kazarsın içinde, birbirinden dayanılmaz aldığın her nefesle. Ah, yaşamak!..
Çekip gidesin gelir; bırakıp ardında zalim, yalancı, açgözlü, bitmez tükenmez oyunlarıyla bu fani hayatı. İlla ki daha güzeldir, deyip,

Zaman, her şeyin ilacı olan zaman, türlü bahanelerle ızdırapları çoğaltan zaman, acıttığı kadarda acıyı dindiren zaman bence en büyük günahkar sensin şuan...

Herkes çıldırmış diye düşüyor aklıma...

Hayat dediğimiz bu şey nedir? Yemek, içmek, barınmak ve üremek. Daha Türkçesi var olmak. En basit ve kaba haliyle hayat var olmak. Lakin bu kadar da basit değil insan hayatı. Biz bitki ya da hayvan değiliz. Bundan biraz daha ötedeyiz. Öyleyse nedir bu hayat.

Merak ediyorum. Gerçekten çok merak ediyorum. Yani üzerimize serpilen bu ölü tohumları toprağıyla birlikte süpürmek için illa ölçüsüz bu çirkinliğin ve başıbozuk bir kötülüğün dilini, metaforlarını kullanmak zorunda mıyız?

Hayat bu kadar basitti işte. Seni uyurken seyretmek benim gizli sığınağım.

siz değerli okurlarımı asalet hakkındaki yazımla bilgilendirmek istedim görülmektedir ki insanlar asaleti gösterişten ibaret saymakta karşısında yer alan kimselere tepeden bakmaktan bir türlü vazgeçmemektedir ben de bu yazımla asaletin gösterişten ibaret olmadığını anlatmakla sizlere faydalı bilgiler vermek istedim.

ayaş ankaraya 60 km uzaklıkta beypazarı yolu üzerinde bir vadiye kurulmuş bir ilçe. ayaş tabiat zenginlikleri tarihi eserleri, kültür varlıkları şifalı kaplıca ve içmelerinin yanı sıra leziz sebze ve meyveleri ile haklı bir ün salmış..

siz değerli okurlarıma kaleme almış olduğum bu yazımda insanı anlatmaya çalıştım sizlere faydalı bilgiler verebilmenin gayretine girmiş bulunuyorum umarım satırlara döktüğüm cümlelerimle bunu başarabilirim.

Hiç uyanmayan bir ülkenin nöbetteki çocuklarıydık biz. Asiydik, heyecanlıydık, haklıydık kendimize göre.

Çıkmazsa var ya, ki büyük ihtimalle çıkmayacak, bir de şöyle durumlar gelecek başınıza, bağırıp, çağıracaksınız, seri bilet aldıysanız belki de ağlayacaksınız, sevdiklerinizin kalbini kıracaksınız, niye çıkmadı diye... Anladık borçların var belki, çıksa iyi olurdu, borçlarını öderdin, ama, helalinden kazandığın paralar ile ödemeye çalış borçlarını...

Bagirmalar, silah sesleri ve beraberinde gelen sessizlik kendini gostermisti. Anlamistim, sabah olmustu yine. Vatikan ve papaligin yikilmasindan sadece iki hafta gecmis, beraberinde tum Dunyada once ibadet yerleri daha sonra hukumetler birer birer silahli saldirilara ugramis ve patlatilmaya baslamisti.

"Şoför bey, daha ne kadar bekleyeceğiz? 15 dakikadır bekliyoruz!"
"Boş mu gidelim abla? Biz para kazanmayalım mı yani?"
"Yok öyle demek istemedim de, işimiz gücümüz var. Geç kalıyoruz."
"E o zaman ne minibüse biniyorsun abla, atla taksiye git!"

Yansımalar gerçeğin kendisi değil. Üstüme düşen bakmak istediğim üzerime yağan beyaz partiküller gibi.

ihtiyaç; insanoğlunun doğumu ile ölümü arasında geçirdiği süre içerisinde maddi manevi giderilmesi beklenen maduriyetlerinden ibarettir.