"“Yazarlık, kelimelerle katliam yapmaktır; ama merak etmeyin, kurbanlar hep kurgudan.” – Voltaire"
"“Yazarlık, kelimelerle katliam yapmaktır; ama merak etmeyin, kurbanlar hep kurgudan.” – Voltaire"
çimden kopuyor bir şeyler haberlerden nefret ediyorum.. kurşunların neden yapıldığını bilmez çocuklar ama biz sabah okulumuzun bahçesinde topladığımız ....................... .diye yazamıyorum bunları yüreğim el vermiyor gözlerimi yummaktan korkuyorum ya yine gelirse bomba sesleri diye...”
Bir üçüncü dünya ülkesinde yaşıyoruz.Belki üçüncü sınıf otelde kalmak gibi bir şey bu. Belki duvarlarında salya sümük şiirlerin olduğu, her an dökülmeye hazır sıvalarıyla alnına ilkellik kazılmış bir binada kalmanın diğer bir adı bu. Yani üçüncü sınıf dünya vatandaşı olmanın bir başka benzer tarafı bu.
Benim adım Mustafa,kardeşimin Kemal,babamsa atadan türk,annem kardeşimi dünyaya getirirken son nefesini vermiş ama kız da olsa erkek te olsa adı Kemal olsun diye vasiyet etmiş,vatan aşkı bu kadar büyük olunca inandığı ona gönlünde yatan aslanın adını verebileceği iki tane aslan gibi evlat hediye etmiş...
Yasa ortada, suç işlendiyse cezası verilir. Suçluyu değil de kanunu kınamak nasıl bir korkaklıktır, nasıl bir pısırıklıktır.
Okullarımızın sıralarının üzeri,tuvaletlerinin kapıları sürekli temizlenmesine karşın
Hep yazı zengini. Ayrıca, umumi tuvaletlerin kapı arkaları ile duvarları da değişik yazı ve resimlere ev sahipliği yapmakta.
Duyguların ve düşüncelerin sarpa sardığı demlerde zihnimizi aydınlatan güneşsin Cumhuriyet… Sen ki bize şah damarımız kadar yakınsın. Bulutların arkasına saklanan umutları bulup koyarsın önümüze. Gelmeyen baharların müjdesini sunarsın belleğimize. Kitaplarımızda senin ağırlığını hep hissederiz. Sevgin ruhlarımızı esir edeli beri gerçek özgürlüğümüzü bulduk. Sana olan sevgimiz bulutlara değecek kadar
Maddesel uygarlıkta büyük bir aşama kaydettik son iki yüzyılda. Ne yazık ki insanlıkta aynı ilerlemeyi kaydedemedik. Maddesel uygarlıkta ilerledikçe daha açgözlü ve diğerlerine karşı daha düşman olduk. Maddeye o kadar yoğunlaştık ki maneviyatı inkar eder olduk.
7’sinde olanı var,77’sinde olanı var.
Cumhuriyet’le yaşıt olanı var.
Cumhuriyet hepimizin.
Bu bir tatlı hem de bugüne kadar milli olduğunu düşündüğümüz bir tatlı; baklava hakkında yapılan bir tartışma
Nerdesin… Yokluğunda paramparça, kuru bir kalabalık sözlerim. Gel de bereketlensin sofrası düşlerimin. Gelişinle dinsin döktüğü gözyaşı, şiirlerimin. Geçen zamanla birlikte savruluyoruz uzaklara. İki efsane yürek, nedensiz kederlerimizle istemediğimiz yollara sapıyoruz. Bir “unutuluş” sürekli kendini hatırlatan. Sevda ile yüz yüze kalamadan, batan güneşe döndüm yüzümü. İstemesen de eğdim boynumu
Oldum olası ya cahillikten ya da gafletten olsa gerek değerlere karşı bir yıpratma kampanyası yürütülüyor.
Bu Ülke Yillardir Hç Ki̇mseye Vede Hi̇ç Bi̇rşeye Muhtaç Olmamiş Vede Boyun Eğmemi̇şti̇r.eğmeyecekti̇rde.
1890'lı yıllarda tasarlanan Yahudi devleti tam da İkinci Dünya Savaşı'nın ardından Yahudilere uygulanan soykırımın sonrasında 1948'de İsrail'de kuruluyor. Almanya devleti tazminat ödemeye mahkum ediliyor ve şu an alınan her BMW ve Mercedes ile birlikte İsrail'in gelişmesine aslında herkes katkıda bulunmuş oluyor.
Ayrılık, yarımların acısını bırakır ömrümüzün herhangi bir vaktine. Yaşanılan acı sadece bir sözcüğün sıradanlığına sığdırılmıştır. Oysa o, soluk alıp verilen her dakikada saklıdır.
Yukarıda da ifade ettiğim gibi, yıllar önce bir koltuk kahvesinde çay içerken, bir yandan da yapılan sohbete kulak misafiri oluyordum. Sohbetin konusu da Türkiye’de işsizlik meselesi üzerine idi. Sohbete katılanlardan birisi, “Kardeşim bu memlekette işsizlik sorunu yok . Affedersiniz eşek bokunu boyayıp ipe dizin satılığa çıkarın müşteri bulursunuz.”
