"Yazarlık, kelimelerle kumar oynamaktır; en büyük bahis, okuyucunun sabrıdır." – Franz Kafka"
"Yazarlık, kelimelerle kumar oynamaktır; en büyük bahis, okuyucunun sabrıdır." – Franz Kafka"
Aklıma takıldı birden, öyle bir intizam, öyle bir düzen ki farkı yoktu dünden. Sanki kuşlar notayla ötüyor, ağaçlarda yapraklarıyla her biri değişik bir ses, bir vokalist. Rüzgarın uğultusu da fon müziğe yardım etmiş. Dillerinde sevginin türküsü, aşıkları
Genlerimizdeki Virüsler ne iş yapar? Budistler Ateist midir? Maymun Ayumu'nun Hafızası'nın Güçlü Olması ne anlama geliyor? Bu ve benzeri sorulara cevaplar..
Simur Pers felfesinde geçen ve bizim Zümrütü Anka Kuşu olarak tanıdığımız bir kuş türüdür. Bu yazımda sizlere bu kuşu tanıtmaya çalışacağım...
Asif Ata Azerbaycanda en çok okunan türk aydınıdır. Onun bu yazısı "Mutlaka inam" 1. kutsal kıtapındandır.
İnsanın Dünyayı tanıması için oldukca önemlidir.
Yunus! Bu sözcük bile onları çileden çıkarmaya yeterliydi.
/
Böylece demek istediler ki:
-Ey insanlar, bu olaydan ders alın. Balığın dostuna gösterdiği bağlılığı, siz de birbirinize gösterin...
Bana göre içinde yaşadığımız şu kâinat oldukça fantastik bir âlem. Bütün bu evrenin ve bilemediğimiz tüm kâinatların yazarı olan sanatkârın karşısında hayran olmadan duramıyoruz.
Toprağın saçlarını okşayarak yazıyorum bu satırları...
"Sanki içimde bir kilim var. Kelimeler su gibi geziniyor kilimin üstünde. Anlattıkça kilim yıkanıyor, renkleri açılıyor." Kilimin renklerinin açılması yazarken daldığım bir rüya olsun istiyorum ve bu rüyadan uyandığımda bunu yeryüzünün sınırlarının, toprağın susuzluktan çatlamış nasırlı elleri gibi çatlamasına, kırılmasına
Susuzluktan kavruldu yüreklerimiz.Daha bir iyi anladık mı acaba Afrikalı o küçük çocuğun yakıcı güneş altında aç susuz neler çektiğini?
Deniyordum, dönüyordum, dalıyordum ve bir daha saate bakıyordum, çok fark eden bir şey olmamıştı şimdide 5.35’i gösteriyordu. Kalkmalıydım, zorundaydım, zamanı durduramazdım, oyalanazdım, duyarsız kalamazdım
Ağaç daları yalnızlığa hazırlanıyorlardı.
Zamanı dolan yeşil yapraklar, çaresizlerdi…
Derman buldukları dalları, terk etmek zorunda kalıyorlardı.
Gün gelip de, kavrayışını engelleyen kabuğu sıyırıp atarsa zeka, o gün Tanrı olacaktır.
