"Yazmak, bir hayaletle güreşmek gibidir; kazansanız bile, ellerinizden kayıp gitmiştir." – **Franz Kafka**"
"Yazmak, bir hayaletle güreşmek gibidir; kazansanız bile, ellerinizden kayıp gitmiştir." – **Franz Kafka**"
İnançlar, belli bir düşünce ve söylem çevrimi içinde sonu gelmez düşünce çıvlamalarına düşmeden, kendimizi sorgulara kapamaktı. Elbette kısa bir süreliğine bu da bir yoldu. Fakat kişisi düşünceyi değil de kolektif düşünmeyi nadasa alırsak bu durum da çıkmaz sokak olur.
Filiz üst üste durumlarla var olmasa nasıl teyze olacak, nasıl doktor olacak, nasıl eş, dost, düşman, kötü kişi vs. olacak. Anlaşılır olsun diye anneyi (özdeği-Filizi) dört süper durumla sınırlayalım.
Yeryüzü size değil, "yasalara" boyun eğiyordu! Siz de öyle. Saniyede 11,3 km hıza çıkmadan yani yer çekimi yasalarını uyan kuralı aşmadan yeryüzünü terk edemiyordunuz.
Her bileşen paydaşlık var oluşlu yaşam ise her birleşme içinde kaçınılmaz olukla yokuş aşağı olan durum kapsamında ayrılık ve dağılma olmakla; zıt durumla, ölümdü.
Yaratma süreçlerinin çoğu erken dönem içindedir. İlki groteski algıları kolektif algı mantığına dönüşüp kolektif süreci başlatan anlatımlardı. Yaratma anlatımları kolektif dilin bileşen, ayrışan, yeniden bileşeninin ifade dilidir. İlk yaratma dönemi ilk kolektif oluşumun bağlanım süreçlerini anlatmanın, diliydi.
Ama ahit yaptığı kendi inanç grubu içindeki El, dıştaki kolektif yapıya dönüp, kolektif yapıyı düşmanlaştırıp sapıklık sayıp; bu tutum içinde iki bakımdan kolektif sisteme şeytan diyordu.
Hamdi Koç
