"Yazmak, bir hayaletle satranç oynamak gibidir. Hamleleri tahmin edemezsin, çünkü o hiç var olmadı." - Terry Pratchett"
"Yazmak, bir hayaletle satranç oynamak gibidir. Hamleleri tahmin edemezsin, çünkü o hiç var olmadı." - Terry Pratchett"
El mantığı kolektif başlayış yerine, hiçbir çalışma ve gayret göstermeden mülkü olan bir mülk sahibini irade sayıp mülkten pay dağıtmasıyla köleci ilişkileri başlatıyordu. Yani vicdan mülk sahibinin mülküne ortaklar tanımamayı baz alıp, baz aldığı anlayışa göre sızlayacaktı.
El tarzı yönetimler, meslek sahiplerinin değil; mülk sahibinin yönetimidir. Bu nedenle mülk sahiplerinin yönetimi monarşi gibi tekil ve oligarşi gibi çoğul yönetimlerdir. Her ikisi, El tarzı paylaşım ve El tarzı yönetimdirler.
Zaten kişilerdeki yalnızlık duygusu gibi açlık gibi savunma gibi vs. gibi eşzamanlı süreçler kendi kendini başlatan, savunmaya karşı beslenme gibi birbirine karşılık sekans hareketleri nedenle kolektif inşa vardı.
Bu yanılgı yine bir mantık hatası olan paradokstan ileri gelir. Bu paradoksta şudur; üretim ancak ve ancak insan biçimli anatomiye uygun olmakla olasıdır demenin kibridir.
Kişilerdeki kolektif vicdan, kolektif bir değer yargısıydı. Tekil dönem içindeki gruba bağlılık içinde bir vicdan çıkar mıydı? Pek sayılmaz. Yine bir gruba bağlılık çıkardı. Totem dönemdeki kolektif işleyişe bağlı totem kardeş bilinci içindeki özlen oluşan vicdan bile, grubu dışına değil grubu içine dönük değer yargısı olan bir vicdandı.
Zıddıyla beliren yasalar bizim bilincimizde ve bizden bağımsızdılar. Üretim hareketi ve tüketim bu yasaya göre zorunlu bir var oluştular. Enfeksiyon üretmeden paylaşım aşamasına çöreklenecekti. Çöreklenmesini meşru kılmak içinde kolektif sahipliğin karşısında El marifetli söylem enerji ile kişi sahipliğini dikecekti. Kolektif etkili üretim içinde kişi sahipli emek gücünün tüketen
