"Her yeni gün, içinde sakladığı ışıkla hayatın anlamını yeniden yazmak için bir fırsattır."
"Her yeni gün, içinde sakladığı ışıkla hayatın anlamını yeniden yazmak için bir fırsattır."
Groteski olanın ölçüsü kişi ve kişisi bencillik iken; totemi olanın ölçüsü ortaklaşma olan sosyal oluş ve özgecilikti. Açıkçası bencil olan groteski anlamalar zamanla özgecil olan totem mana anlamasına bürünecekti.
Geri etkimeli kolektif alanın zorunlusu şimdi, demokratik etki içinde ağlamayana mama verilmez çeşidinden anlam çarpıtılmasıyla gayri ciddi isteme dönüşmüştür. Köleci sistem kolektif olanların, tepe taklak edilmişidir. Kolektif alanda ağlamanızdan ötürü değil, kolektif emeğiniz nedenle mamanız vardır.
Filiz üst üste durumlarla var olmasa nasıl teyze olacak, nasıl doktor olacak, nasıl eş, dost, düşman, kötü kişi vs. olacak. Anlaşılır olsun diye anneyi (özdeği-Filizi) dört süper durumla sınırlayalım.
Ne kadar kundura demekten kasıt; kundurayı yapan sektörün nüfus sayısı kadar bir nüfusun besin teminini karşı taraftan buğdayla karşılanması demek olan MANA anlayışıydı. Ya da buğday üreten sektörün nüfus sayısı kadar bir nüfusun kundurasını da kunduracıların sağlayıp giydirme yapacağı MANA anlayışıdır.
Düşünce, eylem, bilgi, üretim şimdiki gibi kolektif bilgi, kolektif düşünce, kolektif üretim olmadıkça uygarlık, şimdiki süreç düzeyi olanakla değildi. Günümüzdeki sosyo toplumun ve uygarlığın mevcudiyetinde hep kolektif birim zamanlı inşa vardır. Kişi düşünmesi bile kolektif bazlıdır.
Ama kolektif üretim yapmanın karşılığı olması gereken kolektif olucu gerçekler, El 'in takdiri olan bir rıza anlayışı içinde kavranıyordu. Kolektif olguca gerçekler El anlayışı içinde takdir edilen ve giderek boğaz tokluğu ücret olan bir söylemdi. Kolektif olguya göre olması gereken paylaşan söylemleri, ücretle anlıyorduk.
