Kah yaratýlýþým, kah seçtiðim yollar, kah ise verdiðim kararlardan ötürü ben; gün sonunda Yaratan’ýn takdiri gereði her an ansýzýn öleceðini kabullenmiþ bir bireyim… Bu yüzden, madem bu diyarda zamaným kýsýtlý, o zaman ben kah yaþýtlarýma, kah ise benden sonrakilere kimi kimi bazý þeyleri düþünsün, sorgulasýn, gerekirse, benim yapamadýðým amma velakin Mustafa Kemal’in yaptýðý gibi bazý þeylere isyan etsin isterdim…

Þimdi bakýyorum ki… Yaþýtlarýmdan hiçbir þeyin olacaðý yok… Evlatlarý ise ortalýk yangýn yeriyken, boyama kitabýnda özgürlüðünü yeni keþfetmiþ kýzýmýzýn saçýný özgürce istediði renkte kuru kalemle boyamakla meþgul… (Dedikleri gibi… Nasýl baþlarsa, öyle gider…)

Haliyle… Siyasetle çok fazla zamanýmý boþ yere harcadýðýmý fark ettim… Çünkü kendimce büyük düþünmek, sistemin çarklarýný deðiþtirmek, deðiþtirmeye az biraz etken olmak istedim… Ýstedim ki; benden sonra daha iyi bir gelecek olsun… Ýstedim ki; bireyler özgür iradeleri ile düþünüp farklý þeylere vesile olsun… Þimdi bakýyorum da… Olmuyor… Bu itaatkar ve korkak kafayla olmayacak da…

Dolayýsýyla; ben kafa yapýsý olarak ne tüm acýlarý içinde yaþayan Yunus Emre’ye benzerim… Ne de cumhuriyet aþký için her þeyi sessizce yapan Ahmet Necdet Sezer’e… Ben salaða salak derim… Fakat salaða salak diyenlerin de bir þeyleri deðiþtiremeyeceðini kabul edenlerdenim… Bu yüzden de son satýrlarýmý bir þiirle süslemek isterim.

Bu savaþ kaybedilmiþ… Ümit baðlama kimseye
Güvenme, inanma hemen her duyduðun þeye
Hemen yaralarlar seni gerçekleri söylediðinde
Pekala korurlar da bekledikleri dillendirildiðinde

Düþündüðünde Yunus’un zamanýný yedi Taptuk Emre
Yetmez idi herkes gibi Yunus’a da söylediði masallar ile
Haliyle her Ademoðlu yaþar bu hayatý kendi bildiði ile
Gün sonunda sonuna kadar ilerlemeli güvendikleri ile.