Oysa ne güzeldi hayat
ne güzeldi bitkiler, göller, denizler
taþlar topraklar ve evler...


ne güzeldi her þey
atom sadece atomken
ve bombasý bulunmadan önce
faydasýz ilim önüne serilince
ne yapsýn insanlýk...


sen de bilemedin ey mucit
atomun faydalarýnýn yanýnda
baþkalaþýp da bomba olunca
insanlarý ve insanlýðý yok edeceðini
ilerleyen zamanlarda...


nükleer pislik
dünyayý nükleer çöplüðe çevirecek
meþeleri, köknarlarý, çamlarý
çam yarmasý gibi insanlarý
bir bir devirecek...


unutulur mu Hiroþima ve Nagazaki
unutulur mu Çernobil Fukiþima
biz unutsak
o acýyý ekmeklerine katýk edenler unutmayacak...


binlerce insan þekil olarak bitmiþ
nesiller bozuluyor
insanlara diri diri mezar kazýlýyor
üstlerinde toprak baþlarýnda mezar taþý olmadan...


daha yenileri olmasýn diye
yýrtýyoruz bir taraflarýmýzý...


üzümlerimiz üzümlükten
fýndýklarýmýz fýndýklýktan
çaylarýmýz çaylýktan
her þeyden önemlisi insanlarýmýz insanlýktan çýktý...


biz Karadenizliyiz babam
bunlar olmasa sanki biz yaþar mýyýz...


kaç tane göðsü alýnan
hüzünlü kadýnlar biliyorum Karadenizli
Kazým Koyuncuyu bile yedinde
doymadýn doyamadýn nükleer...


daha kaç can lazým
devletlerin hýrslarýna doymak bilmez tutkularýna
geri ver Çernobil bizden çaldýklarýný
geri ver kýzlarýmýzýn süt beyaz memelerini
geri ver güzelliklerimizi
derindir yaralarýmýzýn izi
durmadan kanar durur kanar durur...