Nilüfer Loş
Seninleyim - Özgürüm
Bir dalga gelir alıp götürür beni doğduğun yere, / Geçtiğin yollardan geçer,içtiğin sulardan
Ben Seversem
Gülümsüyorum kederlerime, / Keder senden gelirse acımdan ölmeliyim.. / Ağlıyorum
Uzlaşma...
Çelişkinin her fırsatta saldırdığı karanlık bir yolda yürüyoruz. / Sen miydin bana gelen
Özgür (Akrostij: Site)
Sanki hayaldi son 1 hafta tadına doyamadım. / İsmin kazındı dilime sensiz tek
Lütfen Gel (Akrostij: Sadakat)
Seninle geçen her nasıl da yüreğime kazınmış, / Adının geçmediği tek bir cümle
Tecrübe (Akrostij: Darphane)
Doğanlar büyür,büyüyenler gün gelir ölür. / An gibi geçer hayat,geride kalır ömür.
Aşk (Akrostij: Bahane)
Benim güneşim aşkla doğar aşkla batar. / Aşksız geçen her an yüreğimden kan
Zor Günler (Akrostij: Kıymet)
Kapalı kapılar ardında konuşulan her sözcük yara oldu bize, / Isınmak için ellerini
Ayrılık Gününde
Uğultular kulaklarımı tıkarken / Ve kıvranırken kararsızlık içinde / Bir
Kalbin Bedene İhaneti
Ölümün kurtuluşa dönüştüğü an sömüştü hayata dair son umut, / Şarkılar susmuş,zaman yavaşlamış,
Eziyet
Ölüyorum yokluğunda kalp nasıl perişan, / Her anı sen, her satır sen kendimi
Madalyon
Bilemezsin gecenin beyaz,hastalığın şifa,çirkinin güzel olduğunu. / Yalanın dürüst,kibirin doğal,uzakların yakın olduğunu.
Biteni Başlatmak Büyük Hata
En güzel anların bile gölgesi vardı akla takılan, / Her an her heyecan,yakındaki
Yanındayım
Geçmekten bıkmayan yıllar elbet devam edecek ömrümüzden çalmaya. / Bitmez denilen acılar bitecek,doğmaz
Yazmak sadece insanın kendisiyle hesaplaşması değildir;yazmak insanlığın kendisiyle hesaplaşmasıdır.Çünkü her insan aslında tüm insanlığın minik bir kopyasıdır.
Tanıtım
Geldik,yaşıyoruz,gideceğiz.Geride bu süreci anlamlı kılacak ufak da olsa bir iz kalmalı.
Geçmiş
Özel ve güzel bir özgeçmiş..
Konum
İstanbul
Özellikler
içten
Etkiler
Ataol Behramoğlu,Atilla İlhan
Benzer Yazarlar
Yılmaz Odabaşı
Bağlantılar
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku