Unutmaya yakınım gözlerini
Dalganın esintisi vücudumu okşarken
İçimdeki sese kulak veriyorum
Güneşe dönük yüzüm gülümsemeye hazırken
Maviliğe bırakıyorum adını ve sevgini
Uçmaya hazır bir kuşum artık
Yeni göklere , yeni sevdalara
Yolum berrak ,
Yolum hızla akan bir ırmak gibi
Buzlu sularına bıraktım yüreğimi
Acım geçti .
Hüznün yaprakları bahara döndü
Akşamın batan güneşi benimle
Göz kırpıyor ,
Merhaba diyen ışığıyla
Denize yansırken ,
Dalgalara elimi uzatıyorum
Koyu maviliğe son bir damla bırakıyorum
KİTAP İZLERİ
Gözyaşı Konağı
Şebnem İşigüzel
Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku
