Bir bilsen...
Gittin gideli ne haldeyim.
Yanaklarımda şamar gibi,
Yokluğunun izleri...
Adım adım yürüyor,
Omuzlarımda hasretin;
Yalınayak ve tonlarca ağır.
Bir bilsen...
Gittin gideli ne haldeyim,
Dudaklarımdaki çaresizliği.
Öpüşlerinin yerinde,
Hıçkırıktan bir pencere.
Ne perdesi var örtmeye!
Ne de mandalı var kilitlemeye.
Bir bilsen...
Gittin gideli ne haldeyim,
Sırtlanlar üşüşmüş beynime;
Kalan aklımı yemeye!
Tekme tekme sancılar böğrümde,
Hepsi sana ait,yokluğuna eş.
Bir bilsen...
Gittin gideli ne haldeyim,
Çocukların bile yanımda;
Koca adam oluşlarını!
Delilerin bana gülüşlerini,
Bir bilebilsen...
Sensizliğin ne olduğunu.
İnan, nefes bile almazdın,
Bensiz...
KİTAP İZLERİ
İnsan Olmak
Engin Geçtan
Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku
