Seni yakın görünen o parlak yıldız sandım,
En gösterişli, en avcı sapanlardan yaptım
Tam nişan aldım,
Gittin, kara deliklere saklandın.
Baharını giydin salındın
Güneşlerine aldandım,
Çiçeklerimle böyle öksüz
Böyle çaresiz kaldım.
Sana isim takmaya kalktım
Oysa sen bana ayna tutup
İkiyüzlülüğümü başıma kaktın
Sanki hep Sayın Ulaşılmaz'dın.
Seni düşledim, yüreğimi dişledim
Pasifik bir meyve tadı bulacağımı sanarken
Damağımda kekremsi,
Acı bi pişmanlık tadı bıraktın.
Oysa sen ne ulaşılmaz yıldız,
Ne uçarı ilkbahar
Ne pasifik elmasıydın
Seni ben büyüttüm dev aynamda
Sen aslında baştan beri,
Sayın Matah’tın!
