Şiir > Yaşam
üzgün
Bu Şehrin Üzerine Dökülen Şiir - 5
\- bilsen ne çok anlatıyor seni - / akşam , her dokunduğunda şehre
nostaljik
Meltem Kaçtı Gözlerime...
Bir meltem borçluydun bana, / Hani, hatırlarsın, / Hafiften üşümüştüm,
düşündürücü
Yalnız, Yanlış Yazılınca...
Yalnızlığı yanlış yazarken / Yalnız kalır yanlışlar / Ve yansız
umutlu
Sana Gelişim
Bir beden daha büyük asırlık yalnızlığımı yanıma alarak, / hasret yağmurlarına, ıslanan özlemimlerimi
karamsar
Ozon Deliğine Düğümler Yapalım
Anneannemin tel dolabı vardı, / Teyzelerimin de ben çocukken. /
olumlu
Anadolu'da Bahar
Cemre düştü sırayla hava, su ve toprağa, / Cümbüş şevki içinde uyanmakta şen