Şiir > Toplumcu
nostaljik
Çocukluk Günlerim Yalın Ayak…
Sandıktan çıkarttım birer birer / naftalin kokulu elbiselerimi, / bütün
olumsuz
Yok Yok
Ulus devlet modelinden sıkıldık doksan yılda / Nifak ateşi harlandı yanarız dumanı yok
üzgün
Bize Küstü Mü Kudüs
Yahudi hahamların başlarında kipa sır / Melül mahzundur Kudüs Yahudi kurdu da üs
karamsar
Sessiz Bir İsyan Tutanağı
Dağlarda çoban ıslığı sustu / Vicdan vuruldu / Gözlerimizdeki gök
olumsuz
Kimbilir, Ne Zaman Uyanacağız?
Önce, ağaçlarımızı kestik / Yangınlara verince ormanlarımızı; / Gölgelerine hasret
olumlu
Şairsen Omuzunda ki Yükler Ağır
Şairsen omuzunda ki yükler ağır... / Unutma; / Haksızlıklara, yokluklara,
karamsar
Üç İlahi Din
Firavunun gölgesinde korkuyla seve seve çalışırken hiç dert olmuyor. / Ne zaman Musa
olumlu
Şırnak Şenoba Şehitlerimize
(Aydoğan Aydın Paşa ve şehadet şerbetini içen silah arkadaşlarına minnet ve ihtiramla) /
üzgün
Artık Acı Soma'dır
Yeni acılara kapalıdır artık yüreklerimiz, / Kronik acılarımızı ise rafa kaldırdık, erteliyoruz uzun
