Şiir > Öyküsel
üzgün
Onun Varlığı Alışılmışın Dışındaydı
Ölünceye kadar varlığı bir düşün alevi rolündeydi / Onun kadın ruhunu kabullenecek şehir
üzgün
Canımın Yarısı Nerede
Çok uzaklarda,biri var belki..Seni unutmayıp kalbinde / tutan.Aşı yağı tuzu biberi şekeri sendin.
nostaljik
Geçmiyor Zamanın Hazanı!
Geliyor kulağıma eşiz nağmeler / Senin yokluğunda yalnızlığımda / Akan
karışık
Kalemleri Kaldırın Aydınlansın Yürekler
kalemleri kaldırın aydınlansın yürekler / Yine okula geç kaldım diye telaşlanıyorum. Aceleyle dışarı
üzgün
Aşık Veysel ve Necip'in Öyküsü
Aşık Veysel ve Necip’in Öyküsü / O yıllarda günümüzdeki gibi oyalayıcı eğlence araçları
üzgün
Tek Arzum Okumaktı
Rüyamda bir okuldaydım anne.. / Bir öğretmen sıcacık elleriyle başımı okşuyordu.
karamsar
Akrebin Sonu...
Bundan yüzyıllar önce yeryüzünde bi yaratık yaşarmış kara kabuklu ...Asla diğer canlılarla arkadaşlık etmez , sözünü
olumlu
Çocukken Gördüğüm Rüyalara Benziyordu
ÇOCUKKEN GÖRDÜĞÜM RÜYALARA BENZİYORDU / İkiye ayrılmış ama kalın bir çiviyle birleştirilmişti kırmızı
