Şiir > Bireysel
nostaljik
Annem Beni Doğurmuş…
elliüç’ün bir mart’ında, / gecenin tam yarısında, / çaresizliğin ortasında,
iyimser
Her Aydınlık Bir Karanlık Taşır Sırtında
Hayat dediğin ne ki!.. / Bir uçurtmanın gökte kaldığı süre /
düşündürücü
Bir Bakterinin Güncesi
Bazen sevmediğin bir bünye ile yaşarsın yıllarca, / Sevmezsin ama mecbursundur yaşamak için
üzgün
Korkmak Neyi Halleder Anne
Sevmeyi çiçeklere bakınca öğrendim anne / Karanfiller kabrinde açınca da kan ağlamayı
