gün kınından sıyrılır
kül olmuş tutumlardan doğar
harlanır yangınları
sessizlikler boğulur şafak atanda
düşler de dile gelir...
inatçı bir tavırla tutunmalı hayata
can yakan kıskaçlarını kırmalı boşlukların
yokluklar kırılır cana can katanda
sevgili bile gelir...
gülüşler serpmeli güne
dudak kıvrımı...
