"Her yeni gün, yazılmayı bekleyen boş bir sayfa; cesaretin kalemiyle hayatını şekillendir."
"Her yeni gün, yazılmayı bekleyen boş bir sayfa; cesaretin kalemiyle hayatını şekillendir."
Bayanların bakımsızlığı bedene vurursa ne olur?
Bakımsız bayanlar Yani tabiri caiz ise çirkin bayanlar Erkeklerin onları fark etmeleri için, yarım kilo badana, oje, far, sürme ve birçok çeşit malzemeyi yüzlerini sürerek, adeta bakmamamız için fedakarlıklar gösteriyorlar. Yüzleri boya tutmayan sakallı ablalara, teyzelere ne demeli...
Hakikate bilgiyle gelemezsin, bu yüzden bilimle gelmelisin. Bilim bilmeye çalışmaktır ki; bilerek ermen -bilmen- mümkün olmasa da, bilmeye çalışarak hakikate yakınlaşabilirsin.
Yeter ki; bilimle bileceğin yanılgısına kapılıp kör olma, bilmeden bilime kör olabilirsin.
Mutluluk, her dem heba edilen ân kuşları ile uçup gitmekte... Ve sistem; duygusal gelgitlerinin aklına galebe çaldığı, sorgulayamayan, bîkarar hüzünkoliklerini sincap tekeri içinde gütmekten çok mutlu.
...Mustafa Kemal Atatürkün ve geçmişteki bütün atalarımızın izinden yürüdüğümüz yollar, daha aydın, daha hür ve daha bağımsızdır. İçimizdeki sonsuzluğun farkına varmamızı sağlar Türklüğümüz.
En nihayetinde en büyük sanat kendini sınırlandırmak, izole etmektir. ~Johann Wolfgang von Goethe
Sevgili Kadınlar! Toplumdaki yerinizin, öneminizin, üstlendiğiniz ama sizin sanki çok sıradan bir işmiş gibi yerine getirdiğiniz görevlerinizin ağırlığının farkında mısınız? Üstün vasıflarınızın, becerilerinizin, sabrınızın, fedakârlığınızın farkında mısınız?
Soyluyum diye övünüp dururlar,
Birde gururla anlatırlar.
Soysuzun soyundan haberi yok,
Birde koltukta otururlar.
Yavuz hırsız olun. En iyi savunma hücumdur. Size karşı bir hareket mi yapıldı, acımasız şekilde devlet şiddetiyle karşılık verin. Eylemleri bastıran devlet güçlerine hak etmedikleri iltifatlarda bulunun ki kraldan çok kralcı olsunlar.
“Yaşamak, ilkin sevgi ile, sevmek ile başlar,
Doğumla, doğmakla değil.
Yaşam da sevgisizlikle biter,
Ölümle, ölmekle değil.”
\_\_\_Özdemir Asaf
Yanımdan koşar adım geçen insanların hayatlarını hissediyorum. O derin çizgiler, düşük göz kapakları, inatla kıvrılan dudaklar. Ne çok acı barındırıyorlar öyle içlerinde. Kimi zaman aşk okunuyor bakışlarda, kimi zaman ölüm. Tereddüt sarmışken bedeni insanlık kambur yürüyor ışığa. Işığın sonundaki karanlık da görünüyor artık. Gözlerin birileri için kapandığı, birileri
