"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
Evet, her şey ağaçların sökülüp güzelim Gezi Parkının; ruhsuz, betondan yapılmış bir AVMye dönüşmesini engellemek için başladı. Farklı dünya görüşünden yüzlerce genç insan peşlerine yaşça büyükleri ilk defa bu denli kısa sürede ve etkili bir biçimde takabilmeyi, kendi saf ve çevreci söylemlerine katabilmeyi başarmışlardı.
Hoşgörüye kapı aralıyordu.
Himmeti ve izzeti yaşatıyordu.
Zilleti beş paralık ediyordu.
Mahalleli dayanışmasını vurguluyordu
Karşılıklı susuyorduk…. Bekliyor ve susuyorduk… Öyle susuyorduk ki çöllerde kaktüsler bile susuyordu. Öyle duruyorduk ki dünya dönmeyi bırakıyordu, duruyordu….Felekler yedi katın yedisinde de duruyordu
Zira akl- selim insanlar olup bitenlerden ders çıkartmalıdırlar...
Elbette ki yangınla körükle gidilmemeli lakin yangına da sessiz de kalınmamalıdır.
Bir yangın var ortada, herkesçe malum; gücümüz nispetince söndürmeye çalışmalıyız.
Kardeş kardeşe kırdırılmaya çalışılıyor; silkinip bu gafletten uyanmalıyız.
İç ve dış
Başı açık ya da kapalı fark etmez. İnsan insandır. Yaklaşan tehlikeyi önlemenin yegane yolu farklı görüşlere sahip insanların el ele vererek tahrikçileri, saldırganları susturmalarıdır.
Bir gürültü koptu ta derinden. 7,2 lik bir büyüklük, yetmişti tüm kolonları koparmaya...
Bazen sağanaklar yağar içimizde, bazen de en baklemediğimiz zamanlarda güneş açar. Bu yazının küçük beyaz bir kamelya ile ilgisi var. Bu küçük ve sanal kamelya nasıl bir hüzün perdesini aralayabildi ?...
Herhangi bir ülkenin herhangi bir köşesindeki insanla, herhangi bir adla, aynı şeyi içiyorsunuz. Çay...
Geride birçok tanıdık, sevenler kalır. Gözleri yaşlı, sessiz sedasız giden geminin ardından bakakalır ve ince ince yaş dökerler. Bu hayata veda edenler sessiz bir törenle asıl ait olduğu yere teslim edilirler. Toprağa verilirler.
Artık onlar için hayat geride kalmıştır. Geride kalanlara ise hayat kaldığı yerden devam
Be mübarek hayvan oraya sığmayı nasıl başardın. Hadi sığdın tahtaya yapıştığın halde kımıldamadan yaşamayı nasıl başardın?
Her mahallede bir süperman vardır. Değerleri her ne kadar anlaşılmışta olsa onların muhabbetleri sizleri başka alemlere götürebilir.
Deli çağları geride kalınca,vazgeçemeyeceklerini sandıkları ‘aşkım’larına bir daha
Dönüp bakmayacak bu gençler,hangi dürtüyle böyle bir vahşetin aktörü olabiliyorlar?
Rehber öğretmenlerin,rehberlik servislerinin ilgi alanı dışında mı kalıyor bütün bunlar?
Her şey yalan, tek gerçek olan o. Dünyaya geliyoruz. Yetişip büyüyoruz, gelişip serpiliyoruz... Bin bir cefa, eza, eziyet ve sıkıntı çekiyoruz. Ama yine de yaşamayı seviyoruz. Ölümün yüzü soğuk geliyor bize. Adı bile ürperti veriyor içimize. İsyan edesimiz geliyor kadere, sevdiğimiz birini kaybedersek. Onu ölümün pençesine esir edersek.
Amaç belli…
Bulanık bir iklim yaşatılmak isteniyor güzel Türkiye’me.
Yine puslu hava isteyenler var.
Yine ‘sisler bulvarı’nda ‘her an her şey olabilir’in tezgahı açılmış.
Hani şair der ya "beni bu güzel havalar mahvetti" diye
Çok haklı bu güzel hava ve denizde beni mahvedecek sanırım.
Şiirin devamını düşünmek dahi istemiyorum...
Halk, hala Sayın Recep Tayyip Erdoğan’ı çok seviyor.
Sevmek ne kelime halk Recep Tayyip Erdoğan’a vurgun…
Bir kez daha anladım ki Recep Tayyip Erdoğan hangi sıfatla gelirse gelsin halk Erdoğan’ın unvanına, sıfatına, partisine değil bizatihi kendisine vurgun…
Sonbaharın gidişi ile kışa başlangıç arasındasınız.Yaşamınızı etkileyecek günler. Giyeceğinizden tutun da.. Bir de bakıyorsunuz aranıza üçüncü bir mevsim giriyor. Pastırma Yazı. Şaşıp kalıyorsunuz.
Orhan Pamuk
