"Yazmak, varoluşsal krizimi sayfalara kusma eylemidir; okumaksa, sizinkini sindirme çabanız." – Franz Kafka (Kurgusal)"
"Yazmak, varoluşsal krizimi sayfalara kusma eylemidir; okumaksa, sizinkini sindirme çabanız." – Franz Kafka (Kurgusal)"
Araştırma, derin düşünme kısaca bilim olmadığında iman taklidi olarak kalır. Evrendeki mucizevi dengeler, kusursuz canlılar, tek bir hücre, atomun içinde saklı olan evrendeki en büyük güç; tümü bir mesaj verir bize.
Ben her kış ağustos böceği olmak isterim. Ölmek için değil şarkı söylemek için bunu isterim. Hiçbir şarkıyı tamamlayamadım bugüne kadar. Hep yarısında bitti coşkularım. Ve ben dua ederken bile dilime şarkılar takıldı. Tanrı beni affetsin bu yüzden. Çünkü ben şarkılarla Tanrı'ya yalvardım.
Dini yaşamayan kişilerden "benim ailem çok dindardı", " dedem dini konularda çok bilgiliydi" gibi açıklamaları çok sık işitiriz. Ya da birine yaptıkları bir iyilikten zaman zaman söz eder, haklarında "ne iyi insan" denilsin isterler. Tüm bu davranışlarla karşılarındaki insanlar üzerinde iyi bir izlenim bırakmaya çalışırlar.
Toplum olarak kendimizi hep iyiler zümresi içinde görürüz. Kimse kendini kötü görmez. Peki, iyiliğin ölçüsü nedir? Bazılarına göre namaz kılmak, bazılarına göre yardımsever olmak, bazılarına göre de temiz kalpli olmak(ölçüsü nasıl hesaplanıyorsa!... ) Bizim inancımızda iyiliğin ve üstünlüğün ölçüsü Allah’a yakın olmak, yani takvadır.
Allah’ın razı olacağı pek çok davranış şekli Kur’an ayetlerinde haber verilir. Bu davranışların her biri Yüce Allah’ın buyruklarıdır ve ibadettir. İnsanın 23 saatini Allah’tan uzak yaşayıp, günün yalnızca 1 saatini -namaz kılarak- ibadet için ayırması kuşkusuz yanılgıdır.
Yüreğim bir yamaç mor menekşelerle dolup taşan. Bir neyzenin sesi kulaklarımda yankılanmakta. Hafiften bir deniz kokusu yüzümü okşamakta. Bir an ölüm gelmekte aklıma beyaz kefenlerde bedenim. Hiç kusur yok dudaklarımda. Sonsuz bir uykuya kapanmışçasına. Ne dost peşindeyim artık ne de sevgili arayışında.
Günlerin en müstesnasıdır bayramlar… Ortak değerlerimizin en başta gelenidirler. Daha çok bayramlarda hatırlarız birbirimizi; birlik ve beraberlik tavan yapar bu güzel zaman dilimlerinde. Bir başka kenetleniriz bayramlarda. Hasretler geçici olsa da son bulur bu sayılı günlerde. İçimize doğan sevgi güneşi bir başka ısıtır bizi. Hüznümüzü, acımızı ve yalnızlığımızı
