Gecelerin Aðrýsýný Severim

Gecelerin düþürdüðü aðrýlarý severim,
rüyalarýn korkusundan kurtulup,
beyazlaþan þafaklara sitemle
albümdeki resimlere küserim.
Benim olan bana baþka görünür.

Bir tokat gibi iner yüreðime,
Gecelerin aðrýsýný severim.
Ýrinli rüyalarýn kurtuluþu bendedir,
Dudaklarýma deðen kan benim kaným,
Bir çocuk buse vurur yanaklarýma,
Küçük bir serçe gelir pencereme görünmeden
Ötüþünde kar soðuðu estirir.

Salyasýný yüreðime döker bir köpek,
Kudurmuþçasýna kemirir varlýðýmý.
Hikayelerimi söylerim rüyalarýmda,
Beni dinler bir küçük çocuk,
Gözlerime indirir bedbin bakýþlarýný.
Ürkek kelimelerle bir þair destanýmý yazar.
Þehrin bir köþesinde inileyen bir kuzu,
Melemeden sarýlmýþ anasýna.

Gecelerin aðrýsýna aþýðým,
Ruhumun derdini ifade eder,
Yaþlarýna merhametle o yanar, o aðlar.
Þeytanlarýn tuzaðýndaki ruhum,
Gecelerin aðrýsýyla kurtulur.
Bulanýk sularýn durulduðu an o andýr,
Bu yüzden aþkýmý ilan ederim aðrýlara.
Beni o aðrýlar susturur.