gün boyu içime akýp dururken gece
yýldýzlarý hiç bu kadar
yakýn hissetmemiþtim yüzüme
akýp duran bu ýlýk duygu
içimin tüm çoðrafyalarýnda
yeniden mavi oluyordu
sonra koyulaþýp
apayrý renklere bürünüyordu
geceyi gögsüme
bende tek bir parýltýda
seçebiliyordum yüzümü
ve içimin çoðrafyalarýný
ancak bu denli yakýþabilirdi
bir yýldýz göge
uzanýp çekivermek için
onu çok zor tuttum kendimi
ama zaman vardý daha
gün aðarmalýydý
ve gelip konuvermeliydi
omuzlarýma
aðaran günün adýna
olanca gücümle istemeliydim
ve hiç þüphen olmasýn
olanca gücümle istedim
seni