Diyarbakýr’dan Ýstanbul’a gelip kendi halinde çay ocaðý iþleten, çay, tost ve de tespih satýp yine kendi halinde felsefe yapan ve hoca lakaplý bilinen birinin, artýk biz faniler arasýnda olamadýðýný öðrendim. Gördüðüm kadarýyla kader kendisine pek öyle gülmemiþ amma velakin kendini yapabildiðince yontabilmiþ ve de kendince kendini doðru Ýslam felsefesi ile yetiþtirmeyi baþarabilmiþ. (En azýndan sosyal medyada gördüðüm bu.)

Nedensizce ve hiç istemeden; bu hocanýn aramýzdan sanýyorum ki bazý nedenler ile ayrýlýþý bende bazý þeyleri sorgulatmayý baþardý. Öyle ki, baktýðýnda bu kadar teknoloji, konfor ve kolaylýk anlamýnda ilerlememize raðmen, Batý’nýn da tamamen ahlaksýz yönlerini alýp kendimizi daha medeni sanýp, aslýnda daha da bencilleþip, kiþisel arzu ve hýrslarýmýza yenilirken; niye bir adamýn varlýðý bu kadar birilerini rahatsýz etti ki?

Adam; hakkýnda yazýlýp çizilenlere göre kendince yaptýðý yayýnlarýndan para almamýþ… Çalmamýþ… Çýrpmamýþ… Kendince konuþabildiði ve derdini anlatabildiði kadar yayýnlarda bildiðini ve gözlemlediklerini paylaþmýþ… Hayatýný inþaat köþelerinde, þurada, burada geçinerek te devam ettirmiþ. Niye bu kadar bu adamýn sözleri ya da varlýðý dert olmuþ ki?

Sanýrým þu yüzden… Bazýlarý, kendilerince ulaþabilecekleri her türlü ama her türlü güce, mevkiye, dahasýna ve gösteriþe sahip olsa da mutlu olmuyor, olamýyor… Bu yüzden gerçek kiþiliklerini düzeltmek yerine suçluyu baþkasý olarak belliyor, kabuðu dahi parlamayýp, toplumun gözünde en alt seviyelerde olmaktan dahi zerre kadar rahatsýzlýk duymayanlarýn; naifliðini, ýþýltýsýný ve saflýðýný bile çekemiyor… Niye? Çünkü aslýnda o kadar kötüler.

Yine de kah tarihe, kah benim þu anki satýrlarýmda bu kötüler deðil, Ramazan Hoca diye aratýlacak bir adam yer alýyor… Ama iþte o öyleydi, bu böyleydi, þu böylesi þartlarda bunu yapmýþtý cümleleri falan, beni ve benim gibi düþünenleri zerre kadar ilgilendirmiyor. Öyle ya bir insan iyiyse iyidir. Kötüyse de kötüdür. Bitti.

Toparlamam ve de felsefik bir finale baðlamam gerekirse; aþk ne görünüþte, dostluk ne çýkarda, saygý ne mevkide, güven ne kan baðýnda, doðru kararlar ise ne de sistemin belirlediði bir düzlemde… Hepsi fikirde, hepsi gönülde… Size koz saðlayan deðerleriniz olmadan da dik durabiliyorsanýz, zaten doðru ve iyi yoldasýnýz demektir. Unutmayýn ki her ne olursa olsun iyiler mutlaka kazanýr. Bu satýrlarda olduðu gibi de hatýrlanýr.