Kötüler; kolay ölmüyor… Zaman geçse dahi usulca ölemiyor… Aksine kah ansýzýn yerlere kapaklanýyor, kah saçma sapan hastalýklarla uðraþýyor, kah ise yattýklarý yatakta yalnýzlýklarý ile yüzleþiyor…


Baktýðýnda Allah; onlara vakti zamanýnda yaþattýklarý için düþünmelerine tekrar tekrar þans veriyor ama onlar yine de anlamýyor… Niye? Onlar sanýyor ki… Onlar þunu yaptý, bunu yaptý, haliyle de onlar haklý…

Düþündüðünde ise; yok öyle bir Dünya… Niye? Ýyilik… Ne parayla, ne güçle, ne de beklentiyle alakalý… Ýyilik dediðin þey; tamamen koþulsuz olmalý…

Haliyle… Kötülerin; bunlarý anlamasý için, iyiler de, nedenini sorma, pekala bedel ödemeli…

Ben mesela baktýðýnda bedel ödüyorum… Nitekim; ben öyle sümsümük iyilere benzemem… Allah; hem sizin, hem de hak ediyorsam, benim de belamý versin deyip, onlarla birlikte ateþte yanmaya razý olmayý tercih eden bir bireyim… Beraberinde de… Çok öncesinde yazdýðým þeyi tekrar yazýyorum… Kötülerin… Mezarý dahi olmasýn… Ben þahsen, maruz kaldýðým kötüler için, yaþadýðým sürece mezarlarý dahi olmasýna izin vermeyeceðim… Sizler… Hatýrlanmayacak ve bilinmeyeceksiniz…

Öyle ya… Baktýðýnda… Bu iþler; hakikaten inanç ve istekle ilgili… Ben mesela her içtiðimde daha da güçleniyorum, daha da nefret doluyorum… Onlar ise… Ah onlar… Sözde güçlü… Fakat soya ihanet eden… Beraberinde kaç seneden beri týrý výrý…

Yine de… Olur ya… Ben erkenden yok olur gidersem, zaten nerede olduðum olmasa da olur… Sonrasýnda ‘sen’ illa ki gideceksin… Haliyle kötülerin Fatiha’sý olmaz, okunsa dahi kabul olmaz… Ben mezar taþýný kýramasam da illa biri kýrar… Kah þudur, kah budur… Ýlla ama… Ýlla kýrýlýr… Anlamadýðýn da bu.