henüz
yeni başlamıştı
hayat
daha erken
karmakarışık
bir yumak
hayat
çözdüm
çözecem
derken
biryerlerden
geçerken
bir adam
saçı başı
bembeyaz
önünde
yüzlerce
kördüğüm
yumak
kımıldamıyor
bile
umrunda
değildi
dedi ki
gir içeri...
çıktım...
gördüm
kendimi
önümde
binlerce
yumak
karmakarışık
saçı başı
ağırmış bir
adam
bakıyordu bana
gözlerimin
ta içinden
yaşlı gözlerle
dedim ki
kendi kendime
debelenme
bırak hayat
akıp geçsin
üstünden
su gibi...
ölü bir
toprağı
diritir gibi...
