Anam-babam, yol gösterenim,
A’dan Z’ye 29 harfli Alfabem,
Seninle elim kalem tuttu, yüreðim kötülüðü unuttu
Okumayý, yazmayý öðrendim, sayende büyüdüm,
insan oldum, doktor, mühendis, iþçi-köylü, emekçi
Asker, yargýç, öðretmen, bilim adamý oldum
Sevgiyi, saygýyý, dostluðu, kardeþliði öðrendim
eðilmedim, bükülmedim, yaprak yaprak yere dökülmedim...

Mevsimler deðiþti, bahar-yaz-kýþ derken
Sen büyüdün, ben büyüdüm, aklýma ýþýk tuttun
Güneþ oldun, doðdun ufuktan karanlýðý korkuttun
Yaðmur oldun cehaletin üstüne yaðdýn
Baþöðretmenim Atatürk’ün izinde yürüdün
O’nun çizdiði yol, yazdýðý, okuduðu kitap oldun
Kötülük deðil iyilik büyüttün
Savaþa deðil barýþa meþale tuttun
Bayraðým, vataným dedin, Cumhuriyet oldun...

Ýlim dedin, bilim dedin, çaðdaþlýk dedin
Yolunu kaybeden yolcuya rehber oldun
Yani öðretmenim sen fidanýna can verdin
Düþünen akýl, duyan kulak, gören göz oldun
Yedi kýtalý dünyaya uzanan yol oldun, yolcu oldun
Hayatlara renk kattýn, aðladýn-aðlattýn, güldün-güldürdün
Seninle çiçek açtý, meyve verdi dallarýn...

Evet sevgili öðretmenim, sen acýya derman, sevince müjde
Ruha merhem, probleme denklem
Konuþan dilim, düþünen aklým, aydýnlýk yüzüm
Onurum, gururum, baþýmýn tacý, zenginliðim
Kutlu olsun dünün, bugünün, yarýnýn...

24 Kasým 2022 “Öðretmenler Günü”
Rukiye Çelik