Yazertesi...

Korkma, dokun yüreðimin parmakliklarina!
Kýrýlsýn prangalarý gönlümün.
Yasla baharý gözyaþlarýma,
Dök Ýçini, her bir hücresini ýsladýðin canýma
Öpüþlerin ilk yeþili olsun ömrumün/sonsuz

Hani serpsen gülsuyunu düþlerime,
Sen koksa güneþe uyanan gülüþlerim.
Geri alsam umutlarýmýn çalýnan maviliðini,
Boyasam pembeyi katýp tenime,
Ellerinde renklensem/ süresiz...

Hadi deðdir parmak uçlarýný baktýðým yere,
Eyleme alaþaðý burçlarý bulutlardan,
Tak kelebek kanatlarýna tüm umutlarý
Bilki, hasret yaktý sinemde tutuþan kor sevdaný /tarifsiz.

Yirmibeþinci saati bu ömrümün,
Günlerden yazertesi,
Takýlýrken hayaller beþinci mevsimde,
Býrakma bitimsiz gecelerde aþkýmý,
Sakýn býrakma, kýþbahara umutlarýmý/yelesiz.

Çekmelisin Ýçine altýn perçemleri, doyasýya,
Doldurmalýsýn hasýlýna gül rengini.
Koklaman gerekirken pembeleri,
Gitme býrakýp da, en guzel yerinde;
Coþkun fuþya filizini/yeþilsiz.

Suna Türkmen Güngör