Victor Hugo:
"Yazar, ancak gerçekten öðüt almalý, tabiattan esinlenmelidir." demiþ.

Ýyi ki yaþamýyorsun Hugo. Gerçekler çok acý bizde, öyle senin dediðin gibi öðüt alýnacak türden falan deðil...
Tabiat dersen; anasý aðladý yeþilin, ne aðaç kaldý kesilmedik, ne orman kaldý yanmadýk. Kömür karasýna bakar oldu gözlerim! Korkuyorum bu gidiþle deðiþecek göðümün de rengi... Kapkara dumanlar eksilmiyor ki memleketimin semasýndan, yayýldýkça yayýlýyor karanlýklar, esinlenmem mümkün mü Hugo!..
Karanlýða deðil, aydýnlýða ihtiyacý var ülkemin. Belki o zaman esinlenir de yazarým bir þeyler ve "yazar" derler adýma!..

...Aðaç olsa, yeþil olsa sadece yanan... Topraðýn kucaðýnda binlerce canlý küle, kömüre döndü. Yýlanlar bile aðladý, kaçamadý kaplumbaða, ceylan, kurt, tilki, börtü-böcek, uçamadý kuþ... Hangisini sayayým, aðlamaya bile fýrsat bulamadý endemik bitkiler... Hepsinin külü savruldu...Ýçim yanýyor içim Hugo...Deseler de:
"can kaybýmýz yok" diye...

-Bir aðaç, bir yeþil, bir toprak düþmanlýðýdýr, aldý baþýný gidiyor. Sonumuz hayrola!-

Tabiat denilince gözlerimin gördüðü devasa binalar, göðe kurulan yüzlerce merdiven ve taþtan duvarlar geliyor aklýma...Toprak kalmadý ki, yaðmuru çekecek, bað-bahçe zaten unutuldu; ne tarým kaldý, ne buðday öðütecek fabrika. Eskiden adlarýný unutmuþtum açýlan fabrikalarýn! Þimdi hepsi mýh gibi çakýlý aklýmda. Neden? Çünkü ya kapatýldý, ya özelleþtirildi ya da bir bir satýldý...
Kim bilir ne kadar üzülürdü duysaydý Ata'm, onca emeðin boþa gittiðini...

Tabiattan söz edilince, sellere teslim olan köyler, kentler, seralar, meralar, yollar ve sele kapýlýp giden canlar, kaybolan zavallý, suçsuz, günahsýz insanlar geliyor aklýma...Esinlenmek mümkün mü?..

Bu yaðmur da çok ayýp ediyor. Bu kadar da yaðýlmaz ki! Görmüyor mu ülkemin halini; aðaç yok, toprak yok, yollar yol deðil, alt yapý dersen periþan... Sen de biraz düþün be yaðmur kardeþ, bu koþullarda yaðma! Sen de her yaz alevlenme, öldürüyorsun hem aðacýný hem canlýsýný memleketimin ey ateþ!..

Dua et ki bu günleri görmedin Hugo, benim memleketimin gerçeðini görmedin. Söylemesi kolay :"...tabiattan esinlenmeli" diye...

Bilmem sen yaþýyorken nasýldý senin hayatýn? Zengin miydin, yoksul mu, okuman, yazman, diploman falan var mýydý? Eðitimin, öðretimin...
Zengin ya da yoksul olmanýn ne demek olduðundan haberdar mýydýn? Yoksa senin memleketinde de zengin, daha zengin ve hiç doymayan; yoksul, daha yoksul ve hep aç kalan ama tok gözlü müydü?..Sonra anlatýrsýn bana, kimse duymadan! Anlaþtýk mý Hugo?
Sahi sen, "gerçekten öðüt aldýn, tabiattan esinlendin" de mi "yazar" oldun Hugo?
Sana bir sýr vereyim mi; benim "yazar" olmam imkansýz!

Daha çok þey var aslýnda yazacak ama yeter. Bugünlük bu kadar Hugo kardeþ, çünkü ben yazar deðilim, haddimi bileyim de ayýp olmasýn ülkemin kýymetli yazarlarýna...

12.7.2019 Rukiye Çelik