Peygamberimiz (sav) birçok hadis-i þerifinde ahir zamanda dini bid’at ve hurafelerle kendince yorumlayan kiþilerden söz eder. Birçoðu toplumda din adamý olarak bilindiði için insanlarýn bu kimselere uyacaklarýný haber verir. Bu kiþiler Ýslam dinini insanlara yanlýþ teblið edecekler, birçok insan da onlarýn anlattýklarýnýn dinde olduðunu zannedecektir. Bu yüzden insanlar, dinin özünden uzaklaþarak, þirk koþacaklar ancak bu durumu hissetmeyeceklerdir.

Ýlme dayanmaksýzýn, “Allah böyle buyuruyor” diyerek hevalarýna göre fetva veren sözde alimler, insanlarý yanlýþ yönlendirirler. Allah adýna hüküm vermeleri nedeniyle müþriktirler.

Bu baðnaz kimselerin bir özelliði de dini alet ederek kazanç saðlamalarýdýr. Mümin, dine hizmetten asla ücret talep etmemelidir. Ancak Peygamberimiz (sav)’in ifadesiyle deccali sisteme hizmet eden kiþiler bu buyruða itaat etmeyeceklerdir.

Ýnsanlara öyle bir zaman gelecek ki, avam halk Kur’ân okuyacak, ibadete kendini verecek (fakat) bid’at ehlinin iþleri ile meþgul olacaklar; hissetmedikleri yerden þirke sapacaklar. Söz ve ilimleri vasýtasýyla rýzýk elde edecekler, dini alet ederek dünyalýk edinecekler. Ýþte bir gözü kör deccalin avanesi bunlardýr. (Râmûz-ul Ehâdîs, Hadîs No: 6255)

Resulullah, "ümmetimden baþý sarýklý yetmiþ bin alim kiþi, deccale tabi olacaklar" (Ýmam Ahmed Bin Hanbel, Müsned, sf. 796) buyurarak bazý sözde alimlerin deccaliyetin emrinde olacaðýný haber verir.

Konuyla ilgili hadislerden biri de Hz. Ali (ra)’dan rivayet edilir. Peygamberimiz (sav), Kur’an’ý güzel okumalarý ve güzel konuþmalarý ile övünen ancak Kur’an hükümlerini uygulama ve yaþama konusunda samimi olmayan kiþiler hakkýnda, "... Kuran’ý okuyacaklar fakat boðazlarýndan aþaðýya geçmeyecek..." buyurur.

Bir baþka hadisinde ise þöyle tarif eder:

Ahir zamanda türemeler çýkacak: beyinleri çalýþmayacak. konuþurken çok güzel konuþacaklar. Kur’an okuyacaklar, fakat imanlarý gýrtlaklarýndan aþaðýya geçmeyecek.... (Buhari, Sahih 3611, 5057, 6930, Müslim, 1066, EBU Davud 4767, Ahmed bin Hanbel, Müsned 1, 81, 113, 131, 289; Tayalisi, el-Müsned, nr. 1984.)

Doðru yoldan sapan sözde din adamlarý inananlarý þevklendirmek yerine umutsuz bir ruh haline yönlendirecekler ve sözleri Kur’an ahlakýna uygun olmayacaktýr. Ýslam ahlakýnýn hakimiyetinden söz edemeyecekler, olaylara batýni deðil zahiri gözle bakacaklardýr.

Bu hadisler ahir zamanda, hurafelerle dini yorumlayan, fitne çýkararak deccaliyet sistemini destekleyen, Kur’an ahlakýndan uzak, dini kendi çýkarlarý için kullanma amacý taþýyan, Ýslam ahlakýnýn hakim olmasýný istemeyen kötü niyetli sözde din adamlarýnýn varlýðýný ve özelliklerini açýk bir þekilde haber verir.

Ýmam Rabbani de, "onlarýn sözlerini dinlemek zehir yemek gibi zararlýdýr" ifadesiyle cahil sözde alimlerin peþinden gitmemeleri yönünde Müslümanlarý uyarýr. 47. Mektup’ta ise þunlarý söyler:

Dünyalýk peþinde olan din adamlarýnýn sözlerini dinlemek, kitaplarýný okumak zehir yemek gibi zararlýdýr. Kötü din adamlarýnýn zararlarý bulaþýcýdýr. Cemiyetleri bozar, milletleri parçalar. (47. Mektup)

Peygamberimiz (sav) bir hadisinde, "ümmetim, kötü âlimler, cahil abidler yüzünden helak olur" [Darimi] ifadesiyle durumun ciddiyetine dikkati çeker. Ve ilmin ortadan kalkýp cehaletin yerleþmesini kýyamet alameti olarak nitelendirir:

"Allah-u Teala ilmi size ihsan buyurduktan sonra (hafýzanýzdan) zorla çekip almaz. Lakin alimleri, ilimleri ile beraber cemiyet içinden alýr, ruhlarýný kabzeder. Artýk kara cahil bir zümre kalýr. Halk bunlardan dini ihtiyaçlarýný sorarlar, onlar da (ayet, hadis gözetmeden) kendi düþünce ve arzularýna göre fetva verip, hem kendileri saparlar hem de baþkalarýný saptýrýrlar." (Buhari Tecrid-i sarih: 2174)

Bediüzzaman, ahir zamanda maddeci görüþlere saplanmýþ, “enaniyetleri kavi”, aklýný beðenen, büyüklenen ve adeta kendi nefsini putlaþtýran kimselere dikkat çeker. “Ýmaný zayýf” bu kiþiler kesin bilgiyle iman etmeyen, içlerinde kuþku taþýyan ve dini bir meslek ve saygýnlýk nedeni olarak gören kimselerdir. Þöyle der Bediüzzaman:

Kýyamet alâmetlerinden ve âhir zaman vukuatýndan (olaylarýndan) ve bâzý a’malin (amellerin) fazilet ve sevablarýndan bahseden hâdîs-i þerife güzelce anlaþýlmadýðýndan, akýllarýna güvenen bir kýsým ehl-i ilim (ilim sahibi), onlarýn bir kýsmýna zaîf (zayýf) veya mevzu (hadis) demiþler. imaný zayýf ve enaniyeti kavi bir kýsým da (aklýný beðenen, kendini büyük, kusursuz ve üstün gören; ve adeta kendi nefsini putlaþtýran kiþiler de (Rabb’imi tenzih eder, yüceltirim), inkâra kadar gitmiþler." (Sözler, s. 355)

Peygamberimiz (sav)’in hadislerine göre ahir zamandaki cahil sözde alimlerin özelliklerini þöyle sýralayabiliriz:

Akýl ve imani zafiyet içinde olacaklar… Güzel ve uzun konuþacaklar ancak anlattýklarýný yaþamayacaklar. Örneðin Allah yolunda hizmet etmenin önemini kendileri anlatacak ama ailelerini ve yoðunluklarýný bahane ederek kendileri ahir zamanýn en büyük cihadý olan fikir mücadelesinden kaçýnacaklar. "Ýmanlarý gýrtlaklarýndan aþaðýya geçmeyecek" ifadesi de bu kimselerin samimiyetsizliklerini anlatýr.

Peygamberimiz (sav), “Kim âlim geçinmek, sefihlerle münâzara yapmak ve halkýn dikkatlerini kendine çekmek gibi maksatlarla ilim öðrenirse Allah o kimseyi cehenneme atar” (Tirmizi, Ýlm, 6) buyurarak ‘desinler’ mantýðýyla cehalet içinde yaþayan bu kiþileri bekleyen sona dikkat çeker.

Sonuç Olarak; Samimi müminler inkarcýlar ve felsefelerine karþý fikir mücadelesi yaparken diðer yandan da dine en büyük zararý veren bu karanlýk zihniyetteki kimselerle de mücadele edeceklerdir.

Allah, maðlubane yarattýðý bu karanlýk görüþ, zihniyet ve felsefeleri, samimi müminlerin mücadelesini sebep kýlarak ortadan kaldýracak, hakký hakim kýlarak batýlý yok edecektir.

… Hiç þüphesiz batýl yok olucudur." (Ýsra Suresi, 81)