"Ülkemin kara yazgılı çocuklarına ithafen..."
Ben henüz üç yaşında
Küçük bir kız çocuğuyum;
Uzun siyah saçarım var,
Yanaklarım elma yanağı,
Gözlerim badem yeşili...
Anam tenime bakıp
Süt gibi beyaz demiş doğduğum gün.
Adı Zeynep Berivan olsun,
Bahtı açık olsun...
Berivan...
Süt sağan köylu kızı,
Karda açan dağ çiçeği...
Ben henüz üç yaşında
Küçük bir kız çocuğuyum;
Uzun siyah saçlarım var,
Tenim kekik kokar,
Saçlarım dağ çileği...
Üç gündür kaçıyoruz der anam;
Yakalarlarsa halimiz yaman...
Getirdi beni
Bıraktı köprünün orta yerine,
Dur dedi orada.
Niceleri geçti köprüden, yaşlı, yorgun...
Dur dedi bana; babanı bekle...
Yıkamıştı beni o gün, saçlarımı taramış, Bayramlıklarım vardı üzerimde.
Dokunmaya dahi kıyamadığım
Esvaplarım...
Babam Erzincan'dan almıştı...
Ben henüz üç yaşında
Küçük bir kız çocuğuyum;
Uzun siyah saçlarım var,
Oyuncaklarım var benim,
Dedemin çam kozalaklarından,
Meşe palamutlarından
Yaptığı oyuncaklar...
Koynumda taşırım onları...
Kağnılarım var benim,
Gıcırtısı ta uzaklardan duyulan,
Uzun menziller aşan
Kağnılarım var benim...
Silah sesleri duyulurken uzaklardan,
Babamı gördüm
Boynunda heybesi vardı;
Elinde azığı...
O heybenin bir ucuna kıvrılıp yatardım ben, Kimsecikler duymazdı sesimi...
Babama sarılırdım...
Yanında anamı boşayıp
Aldığı karısı vardı o gün.
O da güzel kadındı...
Ben henüz üç yaşında
Küçük bir kız çocuğuyum;
Uzun siyah saçlarm var,
En çok da şekerlemelere bayılırım.
Küçük bir çocuk
Daha başka ne ister ki?
Babamı görünce kanatlanırım,
Sevinçten kuş gibi olurum,
Kalbim kabına sığmaz mutluluktan.
Ağlarım sevinçten,
Gözyaşlarım elma yanaklarımı sulayıp Serinletiverir....
O gün, yine öyle kanatlandım;
Uçacak sandım kalbim,
Kollarımı iki yana açıverdim,
Baba! dedim babam benim.
Beni al buralardan!
Korkuyorum...
Anam karşıdan bağırdı babama,
Yoruldum! dedi
Dermanım kalmadı, kızını al yanına
Almazsan asker hepimizi kırıp geçirecek.
Ben henüz üç yaşında
Küçük bir kız çocuğuyum;
Uzun siyah saçlarım var,
Bu yabanda doğmuş olmaktan
Başka da suçum, günahım yok...
Babam yanımdan geçerken
Elinin tersiyle itti beni,
Yere düştüm.
Ağlamadım...
Gözyaşım kurumuştu zaten ağlamaktan...
Karısı geçti yanımdan,
O da bakmadı yüzüme...
Ben henüz üç yaşında
Küçük bir kız çocuğuyum,
Uzun siyah saçlarım var.
Ninem ay gibi der,
Bu kız güneş gibi parıldar,
Genç kız olunca çok canlar yakacak...
Babam, anamın yanına varınca,
Parmağını uzatıp,
O kızı almadım,
Sen de almayacaksın dedi;
Suya ver!
Bize yük olmasın!
Askerin eline geçmesin...
Ben henüz üç yaşında
Küçük bir kız çocuğuyum,
Uzun siyah saçlarım var,
Kimseye yük olmam,
Ayaklarım taşır beni...
Kendime bakamayacak yaştayım,
Bilirim...
Büyüklerim ne derse onu yaparım.
Yaşamak da ölmek de
Bir anlıktır benim için.
Kımıldamadan dururum,
Yine de ayaklarım taşır beni...
Ben henüz üç yaşında
Zavallı bir kız çocuğuyum;
Uzun siyah saçlarım var...
Tenim kekik kokar,
Saçlarım dağ çileği...
Kurbanlık koyunlar gibiyim bugün,
Kınalı kuzular gibi...
Anam beni kaldırıp suya atarken de
Suda batıp çıkarken de
Tek damla gözyaşı
Dökülmedi gözlerimden;
Dişlerimi sıkıp bekledim öylece...
Ben henüz üç yaşında
Küçük bir kız çocuğuyum;
Uzun siyah saçlarım var.
Kendime bakamayacak yaştayım,
Büyüklerim ne derse, onu yaparım.
Yaşamak da ölmek de
Bir anlıktır benim için.
Kımıldamadan dururum...
Bugün balıklara yuva olmuş
Küçük bir bedenin var.
Hep üç yaşında hatırlanacak
Küçük bir kız çocuğuyum;
Oyuncaklarına henüz doyamamış...
Kafa kağıdım bile yok benim;
Bir yerlerde kaydım yok;
Suçum, günahım...
Hani hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayıp
Hiç yaşamamış gibi ölenlerden
Yalnızca biriyim.
Henüz üç yaşında
Küçük bir kız çocuğuyum;
Vatanımdan başka gidecek yerim yok. Cenneti de cehennemi de burada yaşarım...
Bana şaki diyorlar,
Bilmiyorum...
Şaki nedir bilmiyorum,
Haydut nedir bilmiyorum...
Bilmediğim o kadar çok şey var ki...
Lakin zamanım yok öğrenmeye.
Bildiğim tek şey, şu kısacık ömrümde
Onca sıkıntıya katlanmış
Zavallı bir insan yavrusuyum...
