Yolculuk

Karanlıkta yürümekten korkuyorum dedi çocuk
Anne kızdı;
Birde erkek olacaksın utanmalısın dedi
Yürüyorlardı çiseleyen yağmur altında
Birden bir şimşek bir gürültü,
Ve ardında çığlıklarla çocuk sesi
Afacan ne kadar içliydi ağlarken
Ne olurdu diyordu
Çıkmasaydık bu akşam yola
Anne;
Ne zırlayıp duruyorsun bre
Bugün çıkacağız ki yola
Yarın varalım Çukurova'ya
Toplayalım çuvallarla pamuğu
Karşılığında alalım bir parça lokma
Sende okula git
Adam olabilirsen olursun
Yoksa senide veririm ırgata
Çocuk hıçkırıyordu sessizce
Okul sözünü duyunca
Kalbi küt küt atıyordu
Bu küçük heyecanı karşısında
Çekiştirdi annesini
Dedem niye gelmedi
O da gelseydi ya
Daha fazla toplardık
Daha çok kazanırdık
Bende toplayacağım,
Hem de pek çok toplayacağım ki
Gideyim bir an evvel okula
Annesi suskun
Kalbinden geçenleri nerden bilsin bu ufak çocuk
Bir yarın olaydı
İşte hepsi bu
Geceden yola çıkmak bile
Önemli olan oraya varmak
Sadece varmak
Yaşlı hasta babasını
Ölüme terk etse bile