Soğuk Demir

Dün karanlığın açmazında
Yol aldı gündüz düşü hayalin
Bir karartıydı belki
Kendimi hafifçe yokladım
Gözlerimi kocaman açtım
Yoktun
Özgürlüğe bir adım kala
Soğuk demir parmaklıklar geldi elime
Gördüğüm ya da göreceğim
Bütün düşlerimi bir çırpıda
Aldı elimden
Yaşamım bir çırpıda
Avuçlarımın içerisinden
Süzüldü ve yere düştü