Üşüyorum...
Güneş tam tepemde oysa!
Ürperen tenimde, tüylerim diken-diken,
Bakıyorum, yaprak dahi kıpırdamıyor.
Üşüyorum...
İçimde bir yangın var oysa!
Ellerimi uzatıyorum, tir-tir titriyor,
Açıyorum avuçlarımı bomboş halbuki.
Üşüyorum...
Vakitlerden temmuz oysa!
Önüm-arkam, sağım-solum bir sızı kaplı
Ruhuma dönüyorum ; bende değil?
Üşüyorum...
Boncuk-boncuk terliyorum oysa!
Soruyorum..."bu nedir?" diye;
"Aşk nöbetlerine tutulmuşsun sen" diyorlar!
KİTAP İZLERİ
Yaşadığım İstanbul
Selim İleri
İstanbul'un Kırık Kalbi: Selim İleri'nin Hafıza Kazısı Bazı yazarlar vardır ki bir şehirle öylesine özdeşleşirler, sanki o şehrin sokakları onların damarlarında akar. Selim İleri de,
İncelemeyi Oku
