Umutsuz Kalmıştın... ki Bir Kadeh Şarabı Umut Sanacak

Umutsuz kalmıştın..ki bir kadeh şarabı umut sanacak kadar.
Şimdi boşalan kadeh gibi boşmu yüreğinde.
Açılan şişe gibi açık mı zihninde.
Yoksa içtikçe başınımı döndürdü yaşadıkların.
Bir sarhoş edasıyla kimsenin göremediklerinimi görmektesin.
Nesin, kimsin, neredesin.
Uzun zaman oldu belki sen içerken seni seyretmeyeli,
Sen anlatırken ben dinlemeyeli.
Sahi neredesin sen yahu,
Hani sen vardır, hani sen yahu.
Artık oda yok sanki.
Bilinmeyen bir alemde yolculuk yapmaktasın sanki,
Gidiş biletini almış dönüş biletini kaybetmiş bir yolcusun sanki.
Hadi gel artık gittiğin yollardan geri,
Belki ayakta duracak halin yok,
Belki gözlerini açtığında görecek hiçbir şey yok.
Kulaklarındamı duymaz gel dediğimi,
Esen lodosun sıcaklığıdamı kayıp.
Hadi dön yüzünü lodosa doğru,
Esen rüzgarın getirdiği Akdenizin kokusunudan tanı güneyi,
Arkan kuzey işte,
Kollarınıda aç.. sağ elin batı, sol elin doğu.
Hadi gel artık batıdan doğuya doğru,
Gelki güneşin doğuşunu izleyilim birlikte,
Sabah rüzgarının serinliğinde hafifletelim içimizde yanan yangınların ateşini.
Her zaman söylenen şarkıları söyleyelim hep birlikte,
Hadi dön artık duy sesimi,
Uzattığım elimi tutamıyorsan, ayakta duramıyorsan,
Ne çabuk unuttun emekleyerek yürümesini öğrendiğini,
Yeterki bir adım daha at bana doğru .