..Ve çocuk yine “keşke” dedi.
Çünkü onun dualarını kabul edecek bir tanrı
henüz yaratılmamıştı..
Gökyüzünün kızılına emanet etti iyimserliğini
Sonra da, gözyaşlarıyla boğarak öldürdüğü gururunu
Aşkının gizli bahçesine gömdü..
Kimseler görsün istemedi
Maskesinin altındaki korkak yüzünü..
Saklandı..
Saklandıkça karanlıkta kaldı..
Karanlıkta kaldıkça korktu..
Korktukça ağladı..
Ağladıkça kurudu dudakları..
Konuşamaz, bakamaz,
duyamaz oldu..
KİTAP İZLERİ
ZEYTİNDAĞI
Falih Rıfkı Atay
Bir İmparatorluğun Veda Mektubu: Falih Rıfkı Atay'dan Zeytindağı Her milletin tarihinde, hatırlamaktan kaçındığı, üzerine bir sessizlik perdesi çekmeyi yeğlediği dönemler vardır. Bizim için Osmanlı İmparatorluğu'nun
İncelemeyi Oku
