SÜLEYMAN`IN ERKEN KIRILAN ASASI
kör gözlerde istikametsizdim
bozuk terazilerde şuursuz..
adım böylece konuldu
dilini bilmediğim ağızlarda..
bu yüzden ürkektim sen bana yaslandığında..
ben çoktan yaslanmıştım
içli çocukların salyasümük ağla(yama)yışlarına..
-yamalı oldu biliyorum çünkü..yutkundum..dahası çabuk unutuldum-
sen bana yaslandığında
bir resme başlamıştın
baharlarında badem çiçekleri açan..
sigara sarısı gözlerime baktıkça şaşırdın
her mevsim fırtınalar kopan..
ıslandı tual / afette zaman..
annem yüreklim!
hiç gönen yağmurum yok farkında mısın?
su ve zaman boşuna akmış..
yalancıyım sevgilim..feryattayım ünsüz..
cemrelerim düşmüş.. çiçeklerim hükümsüz.. beni affet sen yada boşver! Süleymanın asasına düşen kurt
uçurtmasız çocuklardan içime düşmüş..
..kırılmışım..!
hikaye erken bitmiş..
üstelik şehir bitmemiş...
