Sevmezdim bu şehri ben
İnan
Sen varsın diye
Zorlandım sevdim
Bir dakikası bile zulüm olurdu bana
Bu şehri teneffüs etmenin
Şimdi bu şehri soluyorum
İçime çekiyorum ciğerlerimi şişirerek
Sen varsın diye
Sen büyüdün diye
Sokaklarının adını ezberliyorum bütün
Sen baktın diye gözlerimi ayıramıyorum denizinden
Gökyüzünden
Sen varsın diye
Başkent yaptım bu şehri yalnız ülkeme
Bayrağımı dikiyorum en yüksek kalelerine
Sen varsın diye içinde
Yakmaktan son anda vazgeçtiğim bu şehri
Seviyorum işte bugün
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
