Ben ölünce üzülmeyin dostlarım.
Gülümseyerek anlatın yaşadıklarımızı.
Hani en çok kendine ağlarmış ya insan,
Siz sakın ağlamayın.
Ben ölünce,
Başım, gözüm, elim, ayağım olmayacak.
Zaman ağacına asılacak bedenim.
Anılarınıza sığınacağım.
Malı mülkü çok olan malum.
Şairin vasiyeti şiirdir.
'Çok veren maldan verirse;
Az veren candan verir.'
Ne zaman düşersem aklınıza,
Beni gülücükle anımsayın.
Ana rahmine düşer gibi...
İşte öyle, unutmayın.
"Çok veren maldan, az veren candan verir"/Atasözü ] ]
