Direnişin ilk adımı kadar zor....
Ve hayatın bitişi kadar can alıcıydı…
Gidişin...!
Sesin yankılanırken ruhunun boşluğunda
Sıyrılıp usulca siyahlarımdan koşuyordum,
Tüm beyazlarımla sana!
Mütevazı bir tebessümüne gebeydi..
Umutlarım..
Sevinçlerim...
Hayallerim...
Şimdi ise,
Ölü doğmakta tüm bebeklerim...
Yitirdiğim hayatalara çizilen bir palyaço makyajı gibisin..
Beni iteklediğin bu panayırda
Sen seyircimisin?
Yazık..!
Eğleniyorda gibisin.... ]
KİTAP İZLERİ
İnsan Olmak
Engin Geçtan
Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku
